[1148] τρισσός, att, τριττός, ion. τριξός, Her., dre i sa ch; Hes. frg. 38, 2; νίκαις, Pind. P. 8, 80; im plur. übh. = τρεῖς, Her. 1, 171. 8, 85; Soph. O. C. 479 O. R. 168 u. öfter; Eur.; u. in Prosa, τριτταὶ ἡδοναί Plat. Rep. IX, 580 d, τριττὰ εἴδη ψυχῆς διαστησάμενοι VI, 504 a, u. öfter.