ἀ-δόκιμος

[36] ἀ-δόκιμος, nicht bewährt; vom Gelde, ungültig, Plat. Legg. V, 749 a; Arist. Oec. 2, 4; – unberühmt, Ggstz δόκιμος, Plat. Rep. X, 618 b u. öfter bei Sp.; auch N. T.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 1, S. 36.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: