1. Grosse Rühmer, kleine Thüner. – Simrock, 8588. ... ... gute Fechter . – Simrock, 8587. Böhm. : Kdo se mnoho chlubí, zřídka co umí. ( Čelakovsky, 103. )
Was früh weiset, gar bald greiset. Böhm. : Brzomoudrý (též mnoho moudrý) nedobře mudruje. ( Čelakovsky, 208. )
1. Die Hornussen vnd grossen Bremen faren durch die Spinnwupp, die kleinen ... ... 2. Eine Horniss vertreibt viel Fliegen . Böhm. : Málo sršňův mnoho much zapouzí. ( Čelakovsky, 369. ) 3. Hornisse muss man ...
1. Wer zu viel umarmt, drückt nichts (fest) zusammen. ... ... 3. Wer zu viel umarmt, wird wenig küssen. Böhm. : Kdo mnoho objima, málo v ústa líbd. ( Čelakovsky, 54. ) Poln. ...
1. Wer zu viel umfasst, dem bleibt wenig in den Händen . Böhm. : Kdo chce přílis mnoho, nemivá nic. – Kdo příliš mnoho nahrabe, málo mu v ruce ostane. ( Čelakovsky, 54. ) Frz ...
1. Kenntniss geht über Reichthum . Böhm. : Lépe nĕco znátí, než mnoho miti. ( Čelakovsky, 214. ) Span. : Mas vale saber que haber. ( Čelakovsky, 214. ) 2. Kenntniss ist Macht . Ein talmudisches Sprichwort ...
*1. Er weiss nicht, wie er geschoren ist. ( Meiningen. ) ... ... 3. Viele werden geschoren, aber wenige geweiht. Böhm. : Mnoho povolaných, málo vyvolených. ( Čelakovský, 18. )
Rechen ( Verb .). 1. Man muss offt eins zum ... ... flüchtig recht, der lässt viel liegen. Böhm. : Kdo zbĕžnĕ hrabe, mnoho pohrabkův mívá. ( Čelakovský, 130. ) 3. Wer nicht rechet ...
1. Alen Doach hîsch, äs mäkest hîsch; un Sangtich hîsch, dâd äs ... ... kalbt. Böhm. : Den za dnem přijde i Jiřího den; jenom že mnoho nedĕl dotud. ( Čelakovsky, 199. ) 195. Ein Tag ohne ...
1. A Kü moalkat trog a Hols. ( Nordfries. ) – ... ... Mundart vgl. Frommann, VI, 319, 245. Böhm. : Která kráva mnoho řve, ta málo mléka dává. – Která kráva nejvíce řičí, nejménĕ mléka ...
1. Ach du grosser Gott, was lässt du für kleine Kartoffeln wachsen ... ... gegeben, aber (dem Geiz ) nicht genug. Böhm. : Dal bůh mnoho, a chce se vždy více. ( Čelakovský, 51. ) 2739. ...
1. A guate Hund ve'laft se' nit 1 u 2 an ... ... hasen todt.« ( Waldis , IV, 1, 262. ) Böhm. : Mnoho psův (chrtův), zaječí smrt'. ( Čelakovsky, 369. ) Dän. : ...
... Wahrheit siegen. Böhm. : Peníze mohou mnoho, a pravda kraluje. ( Čelakovský, 62. ) 970. Wenn ... ... , I, 363, 48. ) Böhm. : Veliký hřích – penĕz mnoho: a málo penĕz – vĕtší hřích toho. ( Čelakovský, ... ... an zu processiren. Böhm. : Kdo mnoho penĕz má, at' se jen do soudů dá. ...
1. Ain Herr, der zu lugen lust hat, dess diener seind alle ... ... ; Braun, I, 1312. Böhm. : Řádu nemnoho, kde pánův mnoho. ( Čelakovsky, 313. ) Poln. : Rządu niewiele, gdzie panów ...
... am rechten Ort. Böhm. : Mnoho může pečet' v listu, více slovo v čas a k mistu. ... ... sparsamer damit sein. Böhm. : By lidé řeč kupovali, ne tak mnoho by mluvili, řeči by sobĕ vážili. ( Čelakovsky, 82. ) ...
1. A Wearelt as trinj üsch'n Hingsthaad, man egh üschen Pankuuk. ... ... Man ist nach allen Seiten Beobachtungen und Beurtheilungen ausgesetzt. Böhm. : Mnoho jest v svĕtĕ oči. ( Čelakovsky, 250. ) 135. Die ...
1. Ale neinj Jôr î (zwî) Wînjjôr. ( Siebenbürg.-sächs. ) ... ... andere Leute , andere Glocken , ander Geläute . Böhm. : Mnoho let, a mnohých nevidĕt. ( Čelakovský, 310. ) 17. Anner ...
1. Ander Wind, ander Wetter . 2. As de wind ... ... 371. Ich bin schon in viel solchen Winden gewesen. Böhm. : Mnoho jsem jó takových vĕtrův vidĕl. ( Čelakovsky, 546. ) *372. ...
1. A Höön as Bäs üübh san ânj Njoksstâl. ( Amrum. ) ... ... der Hähne viele krähen, da steht man spät auf. Böhm. : Kde mnoho kohouti pĕjf, tam se pozdĕ vstává. ( Čelakovsky, 381. ) ...
1. Aha, das ist ein ander Korn, sagt der ... ... Simrock, 8106; Lohrengel, I, 868. Böhm. : Kdo mnoho žita má, at si myší nasadí, kdo mnoho penĕz, aff se soudí. ( Čelakovsky, 348. ) Frz. : ...
Buchempfehlung
Der junge Vagabund Florin kann dem Grafen Schwarzenberg während einer Jagd das Leben retten und begleitet ihn als Gast auf sein Schloß. Dort lernt er Juliane, die Tochter des Grafen, kennen, die aber ist mit Eduard von Usingen verlobt. Ob das gut geht?
134 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Michael Holzinger hat sechs eindrucksvolle Erzählungen von wütenden, jungen Männern des 18. Jahrhunderts ausgewählt.
468 Seiten, 19.80 Euro