1. prōmptus , a, um, PAdi. (v. promo), ... ... erobern (zu nehmen), Liv. – defensio, Cic.: promptissima mortis via, Tac.: aditus, Tac.: occupatio, Tac.: promptum est (es ist leicht) m. folg ...
interior , interius , ōris, Adi. Compar., intimus , a ... ... rota, das innere, der Rennbahn zugewandte, dem Ziele nähere, Ov.: ille radit iter laevum interior, hält mehr links nach innen (dem Ziele näher) die ...
cōnscius , a, um (con u. scio), I) ... ... ullus homo, Plaut.: sine ullo conscio, Cic.: conscios celare, Liv.: consciis loca tradit, den Mitverschworenen, Nep.: se ministros deorum, illos conscios (Vertraute), ...
honestus , a, um (honor), I) ehrenhaft, ansehnlich, ... ... an turpe (sittlich gut od. sittlich schlecht) dubitant id, quod in deliberationem cadit, Cic. de off. 1, 9; vgl. Cic. ep. 8 ...
cōgnitio , ōnis, f. (cognosco), I) das Kennenlernen ... ... ) mit einer Person, alqm cognitione atque hospitio dignum habere, Cic.: huic tantummodo aditum ad tuam cognitionem patefacio atque munio, Cic. ep. 13, 78, 2; ...
servitūs , ūtis, f. (servus), die Dienstbarkeit ... ... populum servitute, Cic.: anteponere mortem servituti, Cic.: asserere alqm in servitutem, Liv.: cadit libertas in nimiam servitutem, Cic.: ex Macedona ac libero in Persicam servitutem transire ...
barbaria , ae (Nbf. barbariēs , Akk. em, ... ... Roheit, Ungeschliffenheit, Ungeschlachtheit, Wildheit, (C. Caesar) inveteratam quandam barbariam ex Gaditanorum moribus disciplinā delevit, Cic.: tanta barbaria (Sarmatarum) est, ut pacem non ...
dīrēctus , a, um, PAdi. m. Compar. (v ... ... cornu, Caes.: directa in humum cornua, Mela: (urbs Henna) tota ab omni aditu circumcisa atque directa est, rings steil abgeschnitten, Cic. – / In ...
2. suspīcio ( nicht suspītio), I) der Argwohn ... ... , Cic.: und = verdächtig sein, Cic. u. Nep.: suspicio cadit in alqm od. pertinet ad alqm, Cic.: in suspicione esse alci, ...
incursus , ūs, m. (incurro), das Andringen, ... ... nemus, Ov. – der Menschen, bes. als milit. t. t., aditus atque incursus (Vorwärtsstürmen) ad defendendum, Caes.: illa quae sapientem tuentur et ...
in-habito , āvī, ātum, āre, I) tr. einen ... ... ea insula, Dict.: in eius (arboris) ipsa cariosa stipite, Apul.: nix cum cadit, aves caeli ubi inhabitent non habent, Ambros. in Luc. 7. § ...
malīgnus , a, um, Adi. (malus u. gigno), ... ... – b) sparsam, klein, wenig, schmal, schwach, lux, Verg.: aditus, Verg.: ostium, Sen.: fama, Ov. – B) kalt, spröde ...
rōbustus , a, um (robur), I) aus Hartholz, aus ... ... Suet. – neutr. pl. subst., promiscue enim (pestilenti ¾) imbecilla robustaque invadit, die schwachen u. starken Körper, Sen. de ira 3, 5, ...
succīdia , ae, f. (succīdo; vgl. Varro LL. ... ... oratt. 8. fr. 1: sucidis (so!) aeternoque silentio Mauris sum (traditus), dem Tode, Corp. inscr. Lat. 8, 868.
cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... , Cic. – θ) m. folg. ut u. Konj., consensisse Gaditanos principes cum tribunis cohortium. .. ut Gallonium ex oppido expellerent, Caes. b. ...
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... Liv. – im Bilde, claustra (Bollwerk) ista nobilitatis refregissem, ut aditus ad consulatum non magis nobilitati quam virtuti pateret, Cic. Mur. 17. – ...
conventus , ūs, m. (convenio), das Zusammenkommen ... ... Diözese, gew. nach der Hauptstadt genannt, iuridici conventus Baeticae quattuor, Gaditanus, Cordubensis, Astigitanus, Hispalensis, Plin.: conventus mercatusque Graeciae, Plin.: homo omnium ...
thēsaurus (in den besten Hdschrn. u. in Inschrn. thēnsaurus ... ... . – β) poet., v. der Unterwelt, postquam est orchi (orci) traditus thesauro, Naev. bei Gell. 1, 24, 2. – 2) ...
fābulōsus , a, um, Adi. (fabula), I) mit Sagen ... ... fabulosiorem fateatur, Plin. – neutr. pl. subst., fabulosa et in carminibus tradita, Quint.: quamvis fabulosa et immania credebantur, noch so Undenkliches u. Entsetzliches, ...
patefacio , fēcī, factum, ere, Pass. patefīo , factus sum ... ... patefecit, Nep.: patefactum nostris legionibus esse Pontum, qui ante populo Romano ex omni aditu clausus erat, Cic.: priusquam tellus in longas est patefacta vias, Tibull. – ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro