renītor , nīsus sum, nītī, sich entgegenstemmen = ... ... widerstehen, I) eig.: alter motus alteri renititur, Plin.: renititur os (specillo), Cels.: trahere me renitentem, Apul. – II) übtr., absol., v ...
co-acēsco , acuī, ere, durch und durch-, völlig sauer ... ... est vinum ex eo genere (uvae), quod mature coacescat, Varr.: secunda mensa in imbecillo stomacho coacescit, Cels.: si coacuit intus cibus aut computruit, Cels. – ...
... u. cilleo od. cillo = moveo) = αἰώρα, die Hängematte, die ... ... p. 389, 10 Eyss.: oscillis moveri, Fest. 194 (b), 25: oscillo iactari, Schol. ad Caes. German. Arat. 95. p. 389, ...
subāctio , ōnis, f. (subigo), die Durcharbeitung, durch Stampfen, Kneten, Kauen usw., bacillorum od. liaculorum subactiones, das Schlagen mit kleinen Stäben, Vitr.: ciborum subactiones, das Kauen, Arnob. – bildl., die Bearbeitung, ...
re-focilo (refocillo), āvī, ātum, āre, durch Wärme, Labung usw. wieder zu sich bringen, wieder beleben, wieder erquicken, Vulg. Iudic. 15, 19; 1; regg. 16, 23 u.a. Hieron. vit. Malchi § 10 ...
vacillātio , ōnis, f. (vacillo), das Wanken, Wackeln, Suet. Claud. 21, 2. Quint. 11, 3, 128. Vgl. Auct. de idiom. gen. 582, 60 K. ›vacillatio, σφάλμα‹.
oscillātio , ōnis, f. (oscillo), das Schaukeln, Petron. 140, 9. Fest. p. 194 (b), 20: dies festus oscillationis, das Schaukelfest, zu Athen der Erigone zu Ehren gestiftet, Hyg. fab. 130.
ancillātus , ūs, m. (ancillor), der Mägdedienst, Arnob. 7, 13.
furcillātus , a, um (furcillo), gabelförmig, zweispitzig, Varro LL. 5, 117.
vacillanter (vacillans v. vacillo), wankend, Diom. 500, 18 K.
per-imbēcillus , a, um, sehr schwach, collum anserum ... ... est natum, perimbecillum est, Cic. ad Att. 10, 18, 1: cui perimbecillo verbo datum imperium videbatur, Sulp. Sev. chron. 2, 17, 3.
... ligna in caminum, Cato: u. codicillos domino in acervum, Cato. – m. in u. Abl., ... ... vertebrarum, quae in spina sunt, Cels.: eodem modo compositum aliquid ex arido penicillo (Schwamme), Cels. – m. in od. ad ...
1. tundo , tutudī, tūnsum u. tūsum, ere ( ... ... malleo, Plin. (u. so bl. linum frangere tundereque, Plin.): converso bacillo alci oculos vehementissime, Cic.: pectora manu, Ov. (u. so bl. ...
pingo , pīnxī, pictum, ere (altind. piçati, schmückt, ... ... ausmalen, künstlich gruppieren, lebhaft schildern, verba, Cic.: Britanniam pingam coloribus tuis penicillo meo, Cic.: (Pompeius) omnibus a me pictus et politus artis coloribus, ...
oculus , ī, m. (Demin. v. *ocus, ... ... auf etwas wenden, Cic.: oculi alci tument (sind geschwollen), Cels.: converso bacillo alci tundere oculos vehementissime, Cic.: certe oculis uteris, du hast recht gesehen ...
ōrdino , āvī, ātum, āre (ordo), I) ordnen, ... ... ICt.: iudicia suprema od. bl. suprema, Quint. u. ICt.: codicillos, ICt.: – d) verordnen, festsetzen, bestimmen, quod cum vestro ...
imitor , ātus sum, ārī (mit imago zu aemulus), ... ... wird; vgl. Ellendt Cic. de or. 2, 92), alqd penicillo, Cic.: capillos aere, Hor.: poet. putre solum (namque hoc imitamur ...
1. dē-ligo , āvi, ātum, āre, I) anbinden ... ... jmd. umbinden, verbinden, vulnus, Quint.: brachium, Cels.: brachium superimposito penicillo, Cels.: caput fasciis, Cels.: crura et femora brachiaque plurimis locis, Cels.: ...
conquīro , quīsīvī, quīsītum, ere (con u. quaero), ... ... iussit, Caes. b. c. 3, 42, 4. – testam (ossis) specillo, Cels. – alqm terrā marique, Vatin. in Cic. ep.: naves ...
2. suffundo , fūdī, fūsum, ere (sub u. fundo ... ... suffusi cruore, mit Blut unterlaufen, Plin.: minio suffusus, gefärbt, Tibull.: imbecillos oculos esse scias, qui ad alienam lippitudinem et ipsi suffunduntur, selbst überlaufen ...
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro