hostis , is, c., (got. gasts, ahd. ... ... cives permixti, Sall.: pacatus an hostis sit, Cic.: maritimus ille et navalis hostis, der zur See u ... ... ; art. am. 2, 461. – v. Tieren, genitus hostis pecoris, v. Löwen, ...
hostia , ae, f. (hostio = ferio, ich schlage; eig. ... ... , Cic., Sall. fr. u.a.: hostiae maiores (Ggstz. hostiae lactentes), Cic. – hostias immolare, Cic., od. mactare, Verg., od. caedere, Suet.: hostiis immolare, Cic., od. ...
2. hostio , īre, gleichmachen, s. Augustin. de civ. dei 4, 8. p. 156, 3 D. 2 – übtr. = vergelten, ferociam, Pacuv. tr. 346. – absol., Plaut. asin. 377 ...
1. hostio , īre, schlagen, treffen, verletzen, Enn. fr. scen. 178*. – übtr., verletzen, voluntatem tuam, Laev. fr. 1 M. ( bei Non. 121, 17 sqq.).
Hostie , panis eucharisticus (Eccl.).
hostīlis , e (hostis), I) zum Feinde gehörig, feindlich, des ... ... feindselig, manus, Plaut.: odium, Cic.: hostilem in modum, Cic.: hostile quid, etwas Feindseliges, eine Feindseligkeit, Sall.: adversus suos hostilis, Sen.: m. Dat., cuius (Hannibalis) non ...
hosticus , a, um (hostis), I) fremd, ausländisch, hosticum hoc mihi domicilium est ... ... Feindesland, das feindliche Gebiet, in hostico, Liv.: in hosticum, Eum. pan.: ex hostico, Plin. pan.: hostico tamquam pacato, Liv.
Hostilia , ae, f., Flecken im zisalpinischen Gallien, von wo aus die Straße nach Verona abging, Geburtsort des Kornelius Nepos, j. Ostiglia, Plin. 21, 73. Tac. hist. 3, 9. Itin. Anton. 282, 4.
hostiola , ae, f. (Demin. v. hostia), ein kleines Opfertier = θυμάτιον, Gloss. II, 329, 49; 496, 73.
hostifer , fera, ferum (hostis u. fero), feindselig, Manil. 1, 430 zw. ( Jacob pestiferum).
Hostīlius , a, um, Name einer röm. gens, aus der am bekanntesten Tullus Hostilius, der dritte römische König, ... ... sqq. Cic. de nat. deor. 2, 9. – Adi. hostilisch, curia, vom Könige Tullus Hostilius erbaut, Liv. u. Val. Max.: lex, Iustin. ...
Hostilīna , ae, f. (2. hostio), die Göttin des Getreides, die das Gleichwerden der Ähren bewirkte, Augustin. de civ. dei 4, 8. p. 156, 3 D 2 .
red-hostio , īre, wieder gleichmachen, erwidern, Acc. tr. 92. Naev. com. 64.
hostiātus , a, um (hostia), mit Opfertieren versehen, Plaut. rud. 270.
hostificē , Adv. (hostificus), feindselig, Acc. tr. 82.
hostissim , Adv. (hostis), feindlich, Plaut. truc. 892 Schoell.
hostīliter , Adv. (hostilis), feindlich, feindselig, quid ille fecit h., quod hic aut non fecerit aut faciat? Cic.: pleraque loca h. cum equitatu accedere, Sall.: agrum circa h. depopulari, Liv.: h. diripere, Liv. u. ...
hostificus , a, um (hostis u. facio), feindselig, o dirum hostificumque diem! Acc. tr. 80: qui columnis ac postibus meis hostificum quoddam et nefarium omni imbutum odio bellum intulistis, Cic. de domo 60.
hostīlitās , ātis, f. (hostilis), die (ausgeübte) Feindseligkeit, Unbill, Cassiod. var. 4, 50, 1 u.a. Eccl.
hosticapas (hostis u. capio) = hostium raptor, Paul. ex Fest. 102, 13.
Buchempfehlung
Die neunzehnjährige Else erfährt in den Ferien auf dem Rückweg vom Tennisplatz vom Konkurs ihres Vaters und wird von ihrer Mutter gebeten, eine große Summe Geld von einem Geschäftsfreund des Vaters zu leihen. Dieser verlangt als Gegenleistung Ungeheuerliches. Else treibt in einem inneren Monolog einer Verzweiflungstat entgegen.
54 Seiten, 4.80 Euro