opportūnus , a, um (ob u. portus; vgl. ... ... zu einem Zweck, tempus, Cic.: aetas opportunissima, Cic.: nihil ne tempore quidem ipso opportunius accidere vidi, Cic.: nequiquam opportuna res cecĭdisset, wäre umsonst die günstige ...
obstupēsco (obstipēsco, opstipēsco), stupuī (stipuī), ere, betäubt werden ... ... Max.: Psyche immanitate praecepti consternata silens obstipuit, war vor Erstaunen still, Apul.: ipso aspectu defixus obstupui, Apul.: obstupui ego supplicii metu pavidus, Apul. – ...
2. comparātio , ōnis, f. (2. comparo), die ... ... , Cic.: comparatio, uter melior uterve utilior (sit), Quint.: eorum autem ipsorum, quae honesta sunt, potest incidere saepe contentio et comparatio, de duobus honestis ...
dīligentia , ae, f. (diligo), I) die Achtsamkeit ... ... Cic.: nostrorum, Caes.: Epaminondae, Nep. – m. obj. Genet., sacrorum ipsorum, Cic.: testamentorum, gründliche Abfassung, Cic.: scribendi, Quint. u. ...
dē-prehendo u. dē-prēndo , prehendī (prēndī), prehēnsum ... ... . Nom. = befunden werden, sich ausweisen als usw., si me stultior ipso deprenderis, Hor. sat. 2, 7, 43: m. folg. Acc ...
super-venio , vēnī, ventum, īre, I) darüberkommen, über ... ... Liv.: signa legionum supervenerunt, kamen dazu (zu Hilfe), Liv.: quod in ipso articulo periculi supervenerit, Donat.: regi supervenit, kam zu Hilfe, Curt.: ...
obstetrīco , āvī, āre (obstetrix), Hebammendienste tun, obstetricandi scientia, Vulg. exod. 1, 19: quasi ipsae obstetricaverint, Interpr. Iren. 2, ... ... ātus sum, ārī, Interpr. Iren. 4, 33, 3 (wo semel ipsos obstetricatos esse affirmant).
cōnscientia , ae, f. (conscio), das Bewußtsein, ... ... erubuisse, expalluisse. .. signa conscientiae sunt, Cornif. rhet.: aliquas conscientiae notas in ipso ore posse deprehendere, Curt.: conscientiā morderi, Cic.: stimulante conscientiā, Curt.: conscientiā ...
superstitio , ōnis, f. (superstes), die ängstliche Scheu vor dem ... ... 28, 11 religio veri dei cultus est, superstitio falsi), privata superstitio geniti apud ipsos Herculis, Iustin.: quaenam illa superstitio, quod numen, interrogat, Tac.: superstitio Iudaica ...
supplicātio , ōnis, f. (supplico), I) die öffentliche Demütigung ... ... supplicationes habere, Liv.: unum diem Aesculapio supplicationem habere, Liv.: in Crustumino unum diem ipso loco supplicatio fuit, Liv.: supplicatio quoque earum religionum causā fuit, quibus diis ...
perīculōsus , a, um (periculum), mit Gefahr od. ... ... Firm. math. 5, 3, 3 u. 18: fuissemus in nosmet ipsos paene periculosi, hätte mir beinahe selbst Gefahr bereitet, Cic. ad Att. ...
intercessor , ōris, m. (intercedo), I) der Einrede tut, ... ... Ps. Quint. decl. 300: res acta in Rufini cuiusdam domo intercessoribus et deprecatoribus ipso Rufino et Calpurniano, Apul. apol. 60. – III) der ...
circum-spicio , spexī, spectum, ere (circum u. specio), ... ... -erwägen, -überlegen, genau (wohl) zusehen, circumspicite paulisper mentibus vestris hosce ipsos homines, Cic.: circumspicite procellas, Cic.: haec et talia circumspicienda sunt in omni ...
com-mone-facio , fēcī, factum, ere, mit dem Passiv ... ... 1, 3. – m. folg. indir. Fragesatz, simul commonefacit, quae ipso praesente in concilio Gallorum de Dumnorige sint dicta, Caes. b. G. 1 ...
ob-stupefacio , fēcī, factum, ere, betäuben, erstarren ... ... et attonitus prosilit, Prud. – m. Abl. (durch, über), ipso miraculo audaciae obstupefecit hostes, Liv.: tametsi novo spectaculo obstupefacti erant, überrascht worden ...
tabernāculum , ī, n. (taberna), das zu einer taberna ... ... Nomades in tabernaculis viventes, Plin.: tabernaculum in campo Martio sibi collocare, Cic.: in ipso aditu atque ore portus tabernacula carbaseis intenta velis collocare, Cic.: tabernaculum secundum litus ...
praestābilis , e (praesto, āre), vorzüglich, vortrefflich, praestabilis ... ... esset adeptus, putavit, Cic.: virtute exceptā nihil amicitiā praestabilius, Cic.: de te ipso quaero, utrum tandem putes huic civitati, huic rei publicae melius fuisse et praestabilius ...
conventiculum , ī, n. (Demin. v. conventus), a) die kleine-, unbedeutende Zusammenkunft, der kleine-, unbedeutende Verein, ... ... .: conventicula (Gesellschaftsräume) exstruere, Tac.: conventicula immaniter diruere, Arnob.: populum cum ipso conventiculo cremare, Lact.
Buchempfehlung
Erst 1987 belegte eine in Amsterdam gefundene Handschrift Klingemann als Autor dieses vielbeachteten und hochgeschätzten Textes. In sechzehn Nachtwachen erlebt »Kreuzgang«, der als Findelkind in einem solchen gefunden und seither so genannt wird, die »absolute Verworrenheit« der Menschen und erkennt: »Eins ist nur möglich: entweder stehen die Menschen verkehrt, oder ich. Wenn die Stimmenmehrheit hier entscheiden soll, so bin ich rein verloren.«
94 Seiten, 5.80 Euro