ab-do , didī, ditum, ere, weggeben, -tun; ... ... .: pedestres copias ab eo loco abditas, Caes.: se ex conspectu eri, Plaut.: formosas tristibus agris, Tibull.: corneā corpus domo, Phaedr.: (equum) domo, im ...
cupio , īvī od. iī, ītum, ere (vgl. ... ... , Tac. – ε) m. Nom. u. Infin.: nimium cupit formosa videri, Ov.: nasutus nimium cupis videri, Mart. -ζ) m. folg ...
imāgo , inis, f. (vgl. aemulus), das ... ... Schränken (armaria), die im Atrium an der Wand angebracht waren (dah. fumosae imagines, Cic. Pis. 1. Sen. ep. 44, 5), aufbewahrt, ...
auris , is, f. (urspr. *ausis, vgl. ... ... verba, Sen.: demittere se ad aurem alcis, Cic.: tutis auribus deponere, Hor.: rimosā aure bene deponere, Hor.: dicere in aurem alci alqd, Cic. fr. ...
lapis , idis, m. (vgl. griech. λέπας, kahler ... ... albus, weiße Marmorplatte (als Tisch), Hor. – 5) der Mosaikstein, lapides varii, Hor. sat. 2, 4, 83. – 6) ...
caedo , cecīdī, caesum, ere (vgl. altind. khidáti, ... ... Salvian.: caedentes ligna, Holzhauer, Vulg.: silvam, Caes.: et maiores et magis ramosas arbores, Liv.: montanorum Ligurum vineas, Liv.: fenum, Col.: ruta (et) ...
1. itero , āvī, ātum, āre, etwas noch ... ... iterare, Colum.: u. so proscissum aratro solum et iteratum, Sen. ep.: dumosa novalia purgans, proscindens, iterans, bis terque quaterque resulcans, Ven. Fort. vit ...
tenāx , ācis (teneo), festhaltend od. fest ... ... was in seinen Teilen fest zusammenhält, zähe, fest, dicht, loca limosa tenacia gravi caeno, Tac.: tenacissimum sabulum, Curt.: glaebis tenacissimum solum, Plin.: ...
cutis , is, f. (κύτος, ahd ... ... cutis beluis, decentior dammis, densior ursis, mollior fibris, Sen.: corpus chamaeleontis asperum squamosā cute, Solin.: piscium cute se velare, Mela. – u. die gegerbte ...
Mōsēs u. Mōȳsēs , is od ... ... u. 435. – Dav.: A) Mōsēius , a, um, mosaisch, Paul. Nol. carm. 23, 354. – B) Mōsēus , a, um, mosaisch, Iuvenc. 2, 220 (wo aber Reusch Moysi manibus). – ...
dē-pōno , posuī, positum, ere, ab-, herab-, niederstellen ... ... dessen Herz ich ausgeschüttet habe, Sen.: depono hoc apud te, Sen.: quae rimosa bene deponuntur in aure, Hor.: tutis auribus, Hor. – B) ( ...
2. spargo , sparsi, sparsum, ere (vgl. σπείρω), ... ... .: cupressus spargit ramos, Plin.: cacumina se in aristas spargunt, Plin.: Rhenus in Mosam se spargit, ergießt sich weit u. breit, Plin.: bellum, den ...
crīmen , minis, n. (v. cerno = *crino, ... ... ultro fateri, Suet.: hoc si crimen erit, crimen amoris erit, Prop.: tam formosa tuum mortua crimen erit, deine Schuld, Prop.: qui nos poenā, non ...
cubīle , is, Abl. ī, n. (cubo), I) ... ... .: cubilia gallinarum, Varro. – c. mollius catulorum (jungen Hunde), Varro: rimosa cubilia (apium), Verg. – congerere cubilia (v. Schaben, blattae), ...
līgnum , ī, n. (2. lego), I) das ... ... virentia, Sen.: ligna minuta (klein gehacktes), Paul. ex Fest.: ligna neque fumosa erunt et ardebunt bene, Cato: ignem ex lignis viridibus in loco angusto fieri ...
1. cultus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... Angabe wie? durch Advv., turba muliebriter c., Curt.: non formosa est, non bene c. puella, Ov. – b) durch Kunst, ...
quī-nam , quae-nam, quod-nam, Pron. interrog., ... ... litterarum fuit? Cic. – II) in indirekter: quaesivit, quasnam formosas virgines haberent, Cic.: age nunc, isti doceant... quonam modo ab iis principiis ...
stemma , atis, n. (στέμμα), ... ... Sen., Suet. u. a. – übtr., argenti fumosa sui stemmata narrare, den berauchten Stammbaum = das hohe Alter, Mart. ...
recipio , cēpī, ceptum, ere (re u. capio), I ... ... 10, 36. – v. Gewässern, fluvium (v. Meere), Plaut.: Mosa parte quadam ex Rheno recepta, quae etc., sich vereinigend mit einem Teile ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... 5, 6, 35: v. Kunsttischler, Apul. apol. 62: v. Mosaikfußbodenarbeiter, Hieron. in Ioel 2, 1: v. Erzbildner, Bildhauer, Cic ...
Buchempfehlung
Die Ausgabe enthält drei frühe Märchen, die die Autorin 1808 zur Veröffentlichung in Achim von Arnims »Trösteinsamkeit« schrieb. Aus der Publikation wurde gut 100 Jahre lang nichts, aber aus Elisabeth Brentano wurde 1811 Bettina von Arnim. »Der Königssohn« »Hans ohne Bart« »Die blinde Königstochter« Das vierte Märchen schrieb von Arnim 1844-1848, Jahre nach dem Tode ihres Mannes 1831, gemeinsam mit ihrer jüngsten Tochter Gisela. »Das Leben der Hochgräfin Gritta von Rattenzuhausbeiuns«
116 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Nach den erfolgreichen beiden ersten Bänden hat Michael Holzinger sieben weitere Meistererzählungen der Romantik zu einen dritten Band zusammengefasst.
456 Seiten, 16.80 Euro