Online-Bibliothek

ex-cutio , cussī, cussum, ere (ex u. quatio), ... ... Fragesatz, nisi quae delata essent, excusissem, valde dissimulatio mea suspecta esse potuisset, Curt.: illic quid aequum, hic quid aequius sit, excutitur, Quint. – ...

dē-clāro , āvī, ātum, āre = ἀποφαίνω, deutlich an den Tag geben, deutlich kundgeben od. - tun, deutlich offenbaren, ... ... quod pertineat ad eam declarandam, Nep.: quod vix credendum sit tantas res tam breviter potuisse declarari, Nep.

occurro , currī, cursum, ere (ob u. curro), I ... ... una defensio occurrit (bietet sich mir dar), quod (daß ich) muneribus tuis obniti non debui, Tac. ann. 14, 53. – unpers. mit ...

2. concido , cidī, ere (con u. cado), ... ... ita pugnans concidit, Caes.: in proelio concidit, Cic.: cum pars quaedam gladiatorum mutuis vulneribus concidisset, Suet. – v. erlegten Wilde, per herbas, Ov. ...

con-gruo , gruī, ere (con u. *gruo, ... ... Bewegung im Einklang standen, d.i. sich mitbewegten, Cic.: eius sermo cum tuis litteris valde congruit, Cic.: cum percunctatione factā (bei angestelltem Verhör) dicta ...

senātus , ūs, m. (senex), I) der röm. ... ... senatumque descendere, Suet. Ner. 12, 3. – / Archaist. Genet. senatuis, G. Fann. bei Charis. 143, 14. Sisenn. hist. fr ...

a-scendo , scendī, scēnsum, ere (ad u. scando), ... ... putas? Cic.: itaque timeo de consulatu, ne Caesar tuus altius se ascendisse putet tuis decretis, quam inde, si consul factus sit, descensurum, Brut. in ...

dē-lābor , lāpsus sum, lābī, I) herabgleiten, -fallen ... ... dominatus unius proclivi cursu et facili delabitur, Cic.: post, cum id assequi non potuissent, istuc potissimum sunt delapsi, Cic.: in idem genus morbi, Cic ...

at-tineo (ad-tineo), tinuī, tentum, ēre (ad u ... ... . prensam dextram vi, Tac.: alqm castris, carcere, publicā custodiā, Tac.: ut perpetuis quibusdam vinculis vinctus attineatur, Fronto: signatum argentum fisco vel aerario attinetur, Tac.: ...

dē-cipio , cēpī, ceptum, ere (de u. capio), ... ... .: α) pers. Objj.: illa ἀμφιβολία, quae Croesum decepit, vel Chrysippum potuisset fallere, Cic.: nisi forte me communis φιλαυτία decipit, Cic.: ut nos fortuna ...

ex-tollo , extulī u. (selten) exsustulī, ere, I ... ... possit, Lucr. 2, 595: e tenebris tantis tam clarum extollere numen qui primus potuisti, Lucr. 3, 1: laetissimum cachinnum extollit, schlägt auf, Apul. ...

dē-fodio , fōdī, fossum, ere, herabgraben, I) ... ... in terram, Lucr.: dendritida (eine Art Edelstein) sub arbore, Plin.: cum mortuis cremant atque defodiunt apta viventibus, Mela. – β) aufbewahrend, verbergend, ...

decōrus , a, um (decor) = ευπρεπής, I) geziemend ... ... Abl. (nach der Analogie von dignus), facinora puerilia... neque te decora neque tuis virtutibus, Plaut. mil. 619. – m. pro u. Abl., ...

ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... . 4, 440; vgl. Sil. 17, 84: ut si laedere quemquam instituisset, nec exorari posset nec ad ignoscendum erroribus inclinari, ideoque aures eius non cerā ...

in-cipio , cēpī, ceptum, ere (in u. capio), ... ... in amore atque deliciis fuit, aut ex quo potius numero quam ex ipsis laudatoribus tuis? Cic. II. Verr. 4, 3. – II) intr. anfangen ...

cūrātor (altlat. coerātor), ōris, m. (curo, altl ... ... in Athen), Cic.: legibus agrariis curatores constituere, Cic.: aliquem curatorem praeficere, qui statuis faciendis praesit, Cic.: rei publicae curatorem huc missum esse, Sall. ...

frūctus , ūs, m. (fruor), die Nutzung, ... ... . 870. Auson. sept. sap. 3 (Chil.) 10: alter Genet. fructuis, Varro sat. Men. 295 u. 530: vulg. Abl. ...

ex-audio , īvī, ītum, īre, I) ganz-, deutlich ... ... exaudio dissimulare non possum, Cic.: inter armorum strepitum verba se iuris civilis exaudire non potuisse, Val. Max. – poet., fingere cinctutis non exaudita Cethegis, d ...

trocken , siccus (z.B. Augen, Wind, Witterung, Jahr ... ... wie nach der Flut, z.B. cum fluctuantem alveum tenuis in sicco aqua destituisset); aridum (das trockene, feste Land, wo kein Wasser ist, z.B ...

dē-moveo , mōvī, mōtum, ēre, von irgendwo fortbewegen ... ... einen Besitz berauben, ihn verdrängen, ut non alteros demovisse, sed utrosque constituisse videatur, Cic. Sull. 62. – / Vgl. dimoveo, das ...