... Un gung de See ok noch so krus Un noch so arg to Kehr: Al menni ... ... so hartsbedröft, He weer so junk, he weer so gut, Ik harr em Allens lövt. He weer so junk, he weer so slank, He sä, he keem ...
6. Uptritt. Paulus alleen. PAULUS. Wat fallt di denn in, du Kaffesachs, mi hier to schubsen? Seh di vör, segg ik di, oder ik ward vergrillt. Cili! Cili! Kumm, ik bün dat.
... in Bom to kurn, De Köh de stat an Wall to schurn: Ręgen, Ręgen drus', Wi sitt hier warm in ... ... rusch, Wa rükt dat ut den Busch! De Blöm de hangt so slapri dal, De Böm de röhrt de Blœd ni ...
... He weer bi't Studeern Dat Danzen to lehrn, Un danz ganz alleen Op de achtersten Been. ... ... Un dach: das en Kost! Un seggt: Lüttje Matten, So flink oppe Padden? Un danzst hier alleen Oppe achtersten Been? ...
Sünndagsruh De Rau de treckt dœr Hus un Stall, dat ganze ... ... , de Sünnschin oppen Knüll. Dar is en Platz vœr Fręd un Glück, to Sit de junge Fru! Se sitt un hollt en Kind in Schot, ...
... wa lacht he blid! Denn seggt he to de böse Mann, Se wüllt en bęten wider ... ... slap mal rar! Morgen is he wedder dar! Rein so gęl, rein so blank, Æwern Bom an Himmel lank. All ...
... Hebel) Weest, wu de Weg to de Mähltunn geiht, to sonn vull Tunn? Hak du man drist ... ... un Ris un Plummen sünd dat jo. Weest, wu de Weg to Armot geiht? Kik du ... ... du drinkst di doch nich to Verstand. Wu geiht de recht Weg hen to Ihr ...
... . Wi, Kinner, wi gahn mit to Fot; de Weg to Gott is ümmer got, un is't sonn sworen Gang, so swor as ick em gahn nu möt, mi drägen doch sacht hen min Föt, wir he noch eens so lang. Wat freugt ick mi, as Gott em gew ...
... Drinken ok as üns' to brugen döggt.« »Jug Bier, dor lett sick nicks vun segg ... ... heet, un dor is doch up'n Vittel Wägs keen Born to Hand, denn deit een sacht'n Tog. Man bi jug Bier, un, Nahwer, nicks för ungot, schint dat so, as drög dor Lazarus dat ...
... Ein Teil des linken Armes (hier ließ er die Stimme sinken, so daß man ihn kaum verstand) und der ganze rechte sind spätere Ersatzstücke ... ... Konnte ich diese Beobachtung im weitesten Maße auf meines Freundes äußeres Benehmen anwenden, so auch, wie ich an ... ... und leitet Hin, wo dein dunkles Auge lacht Und wo dein Fuß hinschreitet, ...
... sacht wennt; wenn de oll Lehm man nich so stif dor wir! – Dat is 'ne Schinnerie för ... ... de hadd Prinz sick ümmer leidig andan – un dor ded he so stur un vörnähm mit, grad so as de dull Junker mit sin ...
... wen bäter vun se kann, un wenn to Enn se kamen, denn fang se wedder an. Kuckuck! Kuckuck! so kreiht dat, Kuckuck! Kuckuck! – denn so eens Bü-bü-bülow! fläut't dat, Bü-bülow! ...
De letzte Feide (1559. Juni 20.) Nich ... ... Schap oppe Weid, Se stunn' as de Rest vun en dalslan Holt, To Föten de Trümmer vun Heid. So wit man seeg, de Besten ut Land, Dar weern se fulln as ...
... Brüjam sin, de halt di af to Pingsten mit vier jung swartbrun Hingsten. Mareiken, Mareiken, ... ... min Snippesnappesnüting! Teihn blanke Bolten flässen Linn' de lat ik di to Hochtit spinn' un föftig heeden Laken, wenn wi den Flaß ...
... so twüschen twee blanke Mesten to smiten! MAIKE. Jo, ik weet ook nich – wo ... ... he sinen Broder doch man nich so fohlen to laten. Deit he jo ook sünst nich. Aver an ... ... Un dorför bün ik inträden. So geiht dat. OHM. Jo, jo, jo, Herr Paster. Kiekt na Klock. Un ...
... Un dorbi bliw ick, wat ick seggt heww, un to min Wür stah'ck as'n Mann: Don kann'ck, ick ... ... Unverständnis, un anners as ick meent dat He. Un denn so een för alle Malen: Ick säd ...
... wat was dorbi recht antofangen, he set to fast un väl to deep. Dor möt sick doch'n ... ... – du kannst dor so doch vun nich gahn! So denk ick dunn, un dat ... ... , burr! – knick! knack! so schöt ick, ick wüßt jo, dat min Og nich drög ...
... Ik dach ni an den Dod. Vun Mark to Mark, vun Hus to Hus, Und wo ik keem, dar weer't en Lust: ... ... fort, Un krup vun Ort to Ort, Un wenn ik sing vun Lust un Lev, ...
'Tis hard to say, if greater want of skill Appear in writing or in ... ... But of the two, leß dang'rous is th' offense, To tire our Patience, than mis-lead our Sense. Pope Ess. ...
... As Ossen vœr de Gröv to harrn, As Ossen anne Barg to nœlen, – Un ... ... de Magen kum mal: Dank ok, So is de Hunger rein so hitt, Man kunn wul rinfalln ... ... Annern gungn mit Nett un Staken To Water an, en Tog to maken, Vœrut de Dicke ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro