dis-traho , trāxī, tractum, ere, I) auseinanderziehen, - ... ... Cic.: illam a me distrahit necessitas, Ter.: medial, ne vi distrahatur (anima) a corpore, sich trenne, Sen.: non potui ab illo tam cito ...
bestehen , I) v. intr.: 1) dauern, in ... ... et corpore od. e corpore constat et animo; hominum genus compositum est ex anima et corpore: ein Teil seines Vermögens bestand in barem Gelde, partem rei ...
aufgeben , I) fahren lassen, verlassen: relinquere (verlassen übh.; dann bes. vorsätzlich unterlassen, aus Überzeugung, daß man nichts ausrichtet, aufgeben). – discedere ab alqa ... ... , ut etc. – proponere (zur Beantwortung vorlegen, z. B. quaestionem, aenigma).
prō-pello , pulī, pulsum, ere, vorwärts-, fort-, wegstoßen ... ... v. lebl. Subjj., imago propellit aëra prae se, Lucr.: anima propellit corpus, membra, Lucr.: ventus propellit nubes non procul, Gell. – ...
īnsīgnio , īvī, ītum, īre (insignis), I) mit einem ... ... 50 E.: cerae formas, ibid. 311 (vgl. 331): quae omnia in anima fieri eidemque insigniri palam est, ibid. 37 C.: m. in ...
dominium , iī, n. (dominus), die Herrschaft, ... ... societas illi dominium omnium animalium dedit, Sen. de ben. 4, 18, 3: anima, quae dominium corporis habet, Lact. 2, 12, 10. – dah. ...
negōtior , ātus sum, ārī (negotium), Handelsgeschäfte treiben, ... ... ) mit etwas handeln, aus etwas Gewinn ziehen, animā nostrā negotiari, Plin. 29, 10 (11).
... in O., animo relinquor od. deficio; animus me relinquit: anima deficit (z.B. durch die Hitze, per aestum), animo relinquor ... ... zusammensinke): ich liege in O., animo relictus sum; animus me reliquit; anima defecit: ich liege in starrer O., torpeo.
dis-pungo , pūnxī, pūnctum, ere, eig. durch Punkte unterscheiden, auseinandersetzEn, anmerken, dah. übtr.: I) ... ... coeptum, Tert. adv. Iud. 9 extr. – IV) trennen, anima dispuncta, Tert. de anim. 17.
ob-luctor , ātus sum, ārī, gegen etw. ... ... ) absol.: utcumque potui obluctatus sum, Sen. rhet.: fossor obluctans, Sen.: anima obluctans, Plin. ep.: obluctantia saxa, Stat.: urbs impigre obluctata, Auct. ...
caelestis (coelestis), e, Adi. m. Compar. u. ... ... 11), α) eig.: animus (Seele), Vell. u. Quint.: anima, Vell.: animi, Verg.: aula, Ov.: corpora, Verg. Aen. 11, ...
trānsilio (trānssilio), uī u. (selten) iī u. ... ... Hieron. in Dan. 21, 11: mole istius mundi salubriter transilitā, Cassiod. de anima 12 extr. – Perf. transilui, Plaut. truc. 249. Ov. ...
dīvortium , iī, n. (diverto od. divorto), das ... ... die Scheidung, Trennung, tanto rerum divortio, Apul. de mund. 19: anima... nullum init cum sua unitate divortium, Macr. somn. Scip. 1, 6 ...
īn-solitus , a, um, I) aktiv = einer Sache ... ... , Caes. b. c. 3, 85, 2. – m. Infin., anima insolita arietari, Sen. de tranqu. an. 1, 11. – absol., ...
prae-pedio , īvī u. iī, ītum, īre (prae ... ... cum lacrimae praepedissent, Liv. (u. so fletu praepediente, Tac.): praepedita singultibus anima, Hieron.: verba sua praepediens, stotternd, Tac.: recitantium vero praecipua pronuntiationis ...
purpureus , a, um (πορφύρε ... ... , crinis, Purpurhaar, purpurne Haare des Nisus, Verg. u. Ov.: anima, die blutrote Lebenskraft, das Lebensblut, Verg.: viola, Plin.: salix, ...
... .: singultibus oscula rumpunt, Lucan.: praepedita singultibus anima, Hieron. – b) der Schlucken, auch im ... ... das Röcheln, Verg. u. Sen.: ille, quo redditur anima singultus, Ps. Quint. decl. – II) der ähnliche Ton ...
re-verbero , āre, zurückschlagen, zurückwerfen, zurückprallen (abprallen) machen ... ... Fortunae iram, Sen. de clem. 2, 5, 5: reverberata utique affectuum disparilitate anima tua ab eius anima quodam modo resiliret, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 27.
re-vīvīsco , vīxī, ere, wieder lebendig werden, wieder aufleben ... ... imperatorem dicat, Liv. 26, 41, 25. – b) v. Lebl.: anima (noctilucae) reviviscit, Varro fr.: gramina reviviscunt, Colum.: flores occĭdunt et revivescunt ...
patibilis , e (patior), I) passiv, erträglich, leidlich ... ... , der Empfindung fähig, mit Empfindung begabt (Ggstz. impetibilis), natura, Cic.: anima, Lact. – subst., impetibile (impat.) de patibili numquam potest oriri, ...
Buchempfehlung
Strindbergs autobiografischer Roman beschreibt seine schwersten Jahre von 1894 bis 1896, die »Infernokrise«. Von seiner zweiten Frau, Frida Uhl, getrennt leidet der Autor in Paris unter Angstzuständen, Verfolgungswahn und hegt Selbstmordabsichten. Er unternimmt alchimistische Versuche und verfällt den mystischen Betrachtungen Emanuel Swedenborgs. Visionen und Hysterien wechseln sich ab und verwischen die Grenze zwischen Genie und Wahnsinn.
146 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Romantik! Das ist auch – aber eben nicht nur – eine Epoche. Wenn wir heute etwas romantisch finden oder nennen, schwingt darin die Sehnsucht und die Leidenschaft der jungen Autoren, die seit dem Ausklang des 18. Jahrhundert ihre Gefühlswelt gegen die von der Aufklärung geforderte Vernunft verteidigt haben. So sind vor 200 Jahren wundervolle Erzählungen entstanden. Sie handeln von der Suche nach einer verlorengegangenen Welt des Wunderbaren, sind melancholisch oder mythisch oder märchenhaft, jedenfalls aber romantisch - damals wie heute. Michael Holzinger hat für diese preiswerte Leseausgabe elf der schönsten romantischen Erzählungen ausgewählt.
442 Seiten, 16.80 Euro