parricīda (pāricīda), ae, c., archaist. auch parricidas, XII ... ... 17 (aus *pāsus = πηός, dor. πᾱός, Verwandter u. caedo), ein arger-, verruchter Mörder an nahe Verbundenen, a) ...
1. inter-cīdo , cīdī, cīsum, ere (inter u. caedo), I) ein Ganzes in der Mitte durchschneiden, durchstechen, durchgraben, so daß sein Zusammenhang unterbrochen wird, mitten durchbrechen, a) eig., olivas acuto calamo, ...
caementum , ī, n. (caedo), der Bruchstein zum Mauern, der Mauerstein, lintribus in eam insulam materiem, calcem, caementa convexit, Cic.: tecta in varios usus non tigna modo et tabulas, sed laterem quoque et caementa et saxa ...
mātricīda , ae, m. (mater u. caedo), der Muttermörder, Cic. ad Q. fr. 1, 2, 2. Cic. de har. resp. 39. Nep. Alc. 6, 2. Suet. Ner. 21, 3. Auson. Caesares ...
trānscīdo , cīdī, cīsum, ere (trans u. caedo), durchhauen, transcidi loris omnes, Plaut. Pers. 731: mons transcisus, Gromat. vet. 305, 4.
ambecīsus , ūs, m. (ambe u. caedo), das Umschneiden, Beschneiden ringsum, Varr. LL. 7, 43.
līgnicīda , ae, m. (lignum u. caedo), der Holzhauer, ungebr. nach Varro LL. 8, 62.
patricīda , ae, m. (pater u. caedo), der Vatermörder, Cic. de dom. 26. Prud. ham. 564.
circumcīdo , cīdī, cīsum, ere (circum u. caedo; dh. ohne Umlaut circumcaedo, Paul. ex Fest. 20, 3), rings umschneiden, -abschneiden, -beschneiden, I) eig.: ars agricolarum, quae circumcidat, amputet etc., Cic.: c. ...
fordicīdia , ōrum, n. (forda u. caedo), die Opferung trächtiger Kühe, ein Fest der Göttin Tellus, Varro LL. 6, 15. Paul. ex Fest. 83, 3. Vgl. Preller Röm. Mythol. 3 2, 6 ...
frātricīda , ae, m. (frater u. caedo), der Brudermörder, Cic. de domo 26. Nep. Timol. 1, 5. Not. Tir. 53, 11 a .
bovicīdium , ī, n. (bos u. caedo), das Schlachten der Rinder, factis bovicidiis, Solin. 1. § 10.
sorōricīda , ae, m. (soror u. caedo), der Schwestermörder, Cic. de domo 26.
lapicīdīnae , ārum, f. (lapis u. caedo), die Steingruben, die Steinbrüche, bes. als Strafort, Plaut. capt. 944. Cic. de div. 1, 23. Plin. 7, 195: marmorum lapicidinae, Marmorbrüche, ...
perenticīda , ae, m. = pericida (v. pēra u. caedo), der Ranzen - od. Beutelschneider, scherzh. und mit Anspielung auf parenticida, Plaut. Epid. 349 G.
silvicaedus , ī, m. (silva u. caedo) = ὑλοτόμος, der Holzschläger, Holzhauer, Chalcid. Tim. 128.
tyrannicīda , ae, c. (tyrannus u. caedo), der Tyrannenmörder, Sen. rhet., Sen. phil., Plin., Tac. u.a.
īnfanticīda , ae, m. (infans u. caedo), der Kindermörder, Tert. apol. 4; ad nat. 1, 15.
praecīdāneus , a, um (prae u. caedo), vorher geschlachtet, I) eig.: porca, Voropfer, Vorbereitungsopfer, vor der Ernte, Cato r. r. 134 (vgl. Fest. p. 218 [a], 17. Gell. 4, 6, ...
praecīdārius , a, um (prae u. caedo) = praecidaneus, Fest. 218 (a), 22. Mar. Victorin. 1, 4, 108. p. 25, 16 K.
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro