Online-Bibliothek

con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... conticuerunt, Plin. ep.: conticuit adulescens, Liv.: haec cum Crassus dixisset, parumper et ipse conticuit et ceteris silentium fuit, Cic.: cum obmutuisset senatus, iudicia (meton. ...

con-templor , ātus sum, ārī (con u. templum), ... ... , acerrime contemplemini, Cic.: ut omnia, quae cognitione digna sunt, summo otio secum ipse consideret et contempletur, Cic. – im Zshg. absol., (omnes artis ...

cōnsequēns , quentis, PAdi. (consequor), in richtiger Folge stehend, ... ... , Cic. de legg. 1, 15: u. quid consequentius, quam ut ipse sit caritas, qui etc., Augustin. de trin. 15, 19 extr. – ...

satis-facio , fēcī, factum, ere, Genüge tun, Genüge ... ... bezahlen, pecuniam, Cato: in pecunia, Cael. in Cic. ep.: ipse Fufiis satisfacit, Cic.: de visceribus suis, Cic.: pro alqa re, Plaut. ...

interficio , fēcī, fectum, ere (inter u. facio), 1 ... ... , 37, 6. Liv. 31, 18, 7 u.a. (gew. ipse se interficit, ipsi se interficiunt): se ipsum, Eccl.: Crassum suāpte interfectum manu ...

prae-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) voranschreiben, ... ... et officio praescriptum est m. folg. Infin., Cic.: absol., ut ipse praescripserat, Nep. Att. 22, 4. – B) vorzeichnen, ...

super-iacio , iēcī, iectum (iactum), ere, I) oben ... ... im Bilde, quotiens ex his, quae agis et scribis intellego, quam te ipse (nam turbam olim reliqueras) superieceris, über dich hinausschreitest, Sen. ep. ...

assiduitās (adsiduitās), ātis, f. (assiduus), I) die ... ... Ausdauer, et quo consilio profectus es, id assiduitate et virtute consequere, Cic.: ipse assiduitate, consilio, auctoritate, diligentiā perfecit, ut etc., Cic. – B) ...

inquīsītor , ōris, m. (inquiro), I) der Aufsucher ... ... Sen. nat. qu. 6, 13, 2: absol., Conon diligens et ipse inquisitor, Sen. nat. qu. 7, 3, 3. – B) ...

aliēnigena , ae, m. (alienus u. geno = gigno), ... ... : vinum indigena). – subst., quid alienigenae de vobis loqui soleant, Cic.: ipse alienigena, Nep.: nos alienigenae et externi (Ggstz. illi eiusdem nationis), ...

prae-nūntio , āvī, ātum, āre, vorher verkündigen, vorher ... ... venturam,Ter.: im Passiv m. folg. Nom. u. Infin., venturus ipse praenuntiabatur, Augustin. serm. 210, 3. – praenūntiātō (Abl. abs.) ...

sollicitūdo , inis, f. (sollicitus), I) die physische ... ... Passenni Pauli valetudo, Plin. ep.: ex te duplex nos afficit sollicitudo, quod et ipse re publicā careas et illa te, Cic.: magnā sollicitudine afficior, Cic.: augere ...

intrō-spicio , spēxī, spectum, ere (intro u. specio), ... ... tief prüfenden Blick werfen in od. auf usw., Cic.: introspice in mentem tuam ipse, sieh in dein eigenes Herz, Cic.: perspicite etiam atque etiam, penitus ...

inter-loquor , locūtus sum, loquī, dazwischenreden, I) ... ... machen, convenerat, ne interloquereris, Sen. de clem. 1, 9, 9: ipse raro et breviter interlocutus, Plin. ep. 7, 6, 6: eventurum, ...

latrunculus , ī, m. (Demin. v. latro), I) ... ... , 11. Plin. 8, 215: cum in quodam convivio ad latrunculos luderetur atque ipse decies imperator exisset, Vopisc. Procul. 13, 2. Vgl. Marquardt-Mau ...

honōrificus , a, um, Compar. honorificentior, Superl. honorificentissimus (honor ... ... 45, 44, 20. – m. in u. Akk., cum tu ipse mihi dixisti orationem meam non solum in te honorificam, sed etiam in tuos ...

circum-specto , āvī, ātum, āre (Frequ. v. circumspicio ... ... circumspectare atque agitare dux coepit, si quo modo posset vallum circumicere, Liv.: quānam ipse evaderet, circumspectabat, Liv. – II) v. tr.: A) auf ...

accommodātus , a, um, PAdj. m. Compar. u. ... ... ad suam rem accommodatum, Cic.: oratio perpetua ad persuadendum accommodata, Cic.: locus est ipse non tam ad inflammandos calamitosorum animos quam ad consolandos accommodatus, Cic. – ...

lacrimābilis (lacrumābilis), e (lacrimo), I) tränenwert, beweinenswert, ... ... felix bellis civilibus, externis lacrimabilis, Aur. Vict. epit. 42, 18: cum ipse sit lacrimabilis, Ambros. cant. cantic. 3. § 3. – neutr. ...