catta , ae, f. (cattus) = αἴλουρος (Gloss.), die Katze, Mart. 13, 69. Vulg. Baruch 6, 21. Placit. de medic. 18. no. 1 sqq.
tineo u. tinio , āvī, āre (tinea), Motten haben, von den Motten zerfressen werden, v. Kleidern, Vulg. Baruch 6, 71. Itala epist. Jacobi 5, 2 (bei Augustin. spec ...
ē-lingo , līnxī, ere, auslecken, corda eorum (v. Schlangen), das Blut aussaugen, Vulg. Baruch 6, 19: im Bilde, elinxi stillam dulcedinis ex tua veritate, Augustin. conf. 13, 30 extr. – / Plin. 25, ...
diplois , ploidis, Akk. ploidem, f. (διπ ... ... Umwurf, Nov. com. 72. Vulg. psalm. 108, 29; Baruch 5, 2. Sulp. Sev. chron. 1, 35, 7. Acro Hor ...
clausūra (vulg. clūsūra), ae, f. (claudo), I) ... ... an einer Tür, tutari ostia clausuris et seris (Riegel), Vulg. Baruch 6, 17: an einer Halskette (u. zwar Plur. clusurae v ...
ex-tergeo , tersī, tersum, ēre, auswischen, abwischen, ... ... , Cic. – / Formen nach der 3. Konjugat.: extergunt, Vulg. Baruch 6, 21: extergatur, extergantur, Col. 2, 19 (20), 1. ...
cornīcula , ae, f. (Demin. v. cornix), die ... ... die alberne, törichte Krähe, Hor. ep. 1, 3, 19. Vulg. Baruch 6, 53. Hieron. praef. ad Didym. de spir. scto. (vol ...
malīgnitās , ātis, f. (malignus), I) die Bösartigkeit ... ... ., Liv. u.a.: Plur., Prud. perist. 2, 260. Vulg. Baruch 2, 33. – II) insbes.: a) die Kargheit ...
exquīsītor , ōris, m. (exquiro), der Erforscher, Vulg. Baruch 3, 23 u.a. Eccl.
gaudimōnium , iī, n. (gaudeo), die Freude, Petron. 61, 3. Vulg. Baruch 4, 34.
longiturnus , a, um (longus), lange dauernd, Vulg. Baruch 4, 35. Vgl. Gloss. V, 506, 39.
circum-saepio , saepsī, saeptum, īre, umhegen, I) ... ... transire non possum, Vulg. Iob 19, 8: alicui circumsaeptae sunt ianuae, Vulg. Baruch 6, 17: silvae circumsaeptae, Paul. dig. 41, 2, ...
longiturnitās , ātis, f. (longiturnus), die lange Dauer, Vulg. Baruch 3, 14: vitae, Cassiod. de amic. 57.
subiectibllis , e (subicio), unterwürfig, Vulg. Baruch 1, 18.
bipēs , pedis (bis u. pes), zweifüßig, zweibeinig ... ... »Zweifüßler« (Ggstz. quadrupedes), replevit eam (terram) bipedibus et quadrupedibus, Vulg. Baruch 3, 32: verächtl. = die Menschen, omnium non bipedum solum, ...
inventio , ōnis, f. (invenio), das Finden, Auffinden ... ... 1, 9: legum, Iustin. 3, 2, 7: operum illorum, Vulg. Baruch 3, 18: Plur., aedificiorum inventiones, Vitr. 2. praef. § ...
fābulātor , ōris, m. (fabulor) = μυθολόγος (Gloss.), a) ... ... . Märchenerzähler, Suet. Aug. 78; dah. Schwätzer, Vulg. Baruch 3, 23. – b) insbes., der Fabeldichter, Gell. ...
in-argento , āvī, ātum (in u. argentum), ... ... lecti inargentati vel inaurati, ibid. § 3: ligna inaurata et inargentata, Vulg. Baruch 6, 7 (vgl. ibid. 6, 50; 6, 56; 6 ...
oblīvīscor , lītus sum, līvīscī (viell. von oblino), ... ... tr. 190: Ulixem, ibid. 488: deum, Vulg. psalm. 49, 22; Baruch 4, 8: oblitusque meorum obliviscendus et illis, Hor. ep. 1, 11 ...
Buchempfehlung
Pan Tadeusz erzählt die Geschichte des Dorfes Soplicowo im 1811 zwischen Russland, Preußen und Österreich geteilten Polen. Im Streit um ein Schloß verfeinden sich zwei Adelsgeschlechter und Pan Tadeusz verliebt sich in Zosia. Das Nationalepos von Pan Tadeusz ist Pflichtlektüre in Polens Schulen und gilt nach der Bibel noch heute als meistgelesenes Buch.
266 Seiten, 14.80 Euro