1. fatuus , a, um ( zu cōnfūto), I) ... ... , non intellecto Christo, quid tam insipidum et fatuum invenies? Augustin. in euang. Ioann. tract. 9. § 3: poet., bipennis insulsa et fatua, Iuven ...
plango , plānxī, plānctum, ere (vgl. πλήσσω u. ... ... der 2. Konjug., plangebitis, Vulg. (Amiat.) Ezech. 24, 23. Itala Ioann. 16, 20 (bei Cypr. de mortal. 5): plangebunt, Itala ...
re-gemo , ere, aufseufzen, interius graviter regemens, Ps. Verg. Cul. 386. – übtr., abiunctis regemunt tabulata cavernis, Stat. ... ... cavernas, Sidon. carm. 11, 123: susceptis regemunt obstantia telis scuta, Coripp. Ioann. 2, 231.
mīxtio , ōnis, f. (misceo), I) das Vermischen, die Vermischung, Vitr. 1, 4, 7: Plur., ... ... , 34, 5 u. 12, 7, 1: m. myrrhae, Vulg. Ioann. 19, 39.
2. por-rigo , rēxī, rēctum, ere (por[= pro] u. rego), vor sich hinstrecken, ausstrecken, ausdehnen, ausbreiten, I) ... ... . Theb. 8, 755. – Vulg. Perf. porregit, Itala (Rehd.) Ioann. 13, 26.
a-scendo , scendī, scēnsum, ere (ad u. scando), heransteigen, hinauf-, auf-, emporsteigen zu einem Orte (Ggstz. descendere), ... ... 13, 3. – / Plusqu.-Pers. ascendiderat, Itala (Palat.) euang. Ioann. 6, 22.
ex-sulto (exulto), āvī, ātum, āre (Intens. v. exsilio), wieder und wieder empor-, in die Höhe springen, ... ... 1. – Depon.-Nbf. exsultor , wov. exsultatus est, Itala Ioann. 8, 50 cod. Palat.
calamus , ī, m. (κάλαμος ... ... 14, 1 (2, 15, 6), od. atramentum et calamus, Vulg. Ioann. 3, 13: cal. scribae, Vulg. psalm. 44, 2: cal. ...
ind-igeo , guī, ēre (indu [= in] u. egeo), I) an etw. Mangel haben (es mangelt jmdm. ... ... Plin. pan. – / Depon. Nbf. indigērī , Itala (Verc.) Ioann. 16, 30.
audītus , ūs, m. (audio), das Hören, ... ... (auch bei Lact. 4, 16, 15, wo Dat. auditui); Ioann. 12, 38. – d) der Lehrvortrag, Lucan. 10 ...
dē-sipio , sipuī, ere (de u. sapio), I) ... ... Perf. desipui steht Lact. 2, 4, 4. Augustin. in euang. Ioann. tract. 45, 13. Fulg. Verg. contin. p. 162 M.
circulo , āvi, āre (circulus), I) kreisförmig machen od. bilden, Apul. flor. 9. p. 11, 7 Kr. ... ... umstellen, umzingeln, alqm, Itala Luc. 19, 43 u. Ioann. 10, 24.
iactito , āvī, āre (Intens. v. iacto), I) ... ... ): m. folg. Acc. u. Infin., aliquem exstitisse, qui se Ioannem esse iactitaverit, sich für I. ausgegeben habe, Sulp. Sev. vit. ...
trītūro , āre (tritura), dreschen, bos triturans, Vulg. ... ... fructus percipiendi, Vulg. 1. Cor. 9, 10: paleam areae, Augustin. in Ioann. tract. 4. § 2 u. tract. 27. § 11: ...
com-moneo , uī, itum, ēre, bei sich bedenken lassen, a) jmd. an etwas denken lassen, ... ... Pseud. 150. – Vulg. Fut. commoneam, Vulg. (Amiat.) ep. Ioann. 3, 10.
1. cōnspīro , āvī, ātum, āre (v. con ... ... m. folg. ut u. Konj., Suet. Caes. 9. Vulg. Ioann. 9, 22: m. folg. Infin., Suet. Claud. 37, ...
prehendo , prehendī, prehēnsum, ere, u. synkop. prēndo ... ... 61. – / Vulg. Perf. prendidi, wov. prendidistis, Vulg. Ioann. 21, 10 u. prendiderunt, ibid. 21, 3.
lātrātus , ūs, m. (latro, āre), I) das Bellen der Hunde usw., gravis, Varro: vastus canorusque, Colum.: caninus, ... ... praecepta rixantes, Augustin. epist. 29, 3: Wütender, latratus varii, Coripp. Ioann. 4, 356.
1. dīlēctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... mihi carior dilectiorque fili, Macr.: augur Apollineis modo dilectissimus aris, Stat.: Ioannes dilectissimus domino, Tert. – subst., dīlēcta, ae, f., der ...
ligātūra , ae, f. (ligo), I) eig. u. ... ... . – β) = ein Amulett, Augustin. tract. 7 in Ioann.; serm. 391, 1; ep. 245, 2. – b) meton., ...
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro