2. ēsus , uī, um, ū, m. (edo), das Essen, esus carnium, Salv. adv. avar. 2, 5: esui condi, Varro: esui dare (alci), Cels.: esui et potui esse, Gell.: lecto strato matellam, ...
1. Ēsus (Hēsus), ī, m., eine Gottheit der Gallier, die mit Menschenblut versöhnt wurde ... ... 1, 21, 3. Corp. inscr. Lat. 13, 3026 b , 4: Hesus, Lucan. 1, 445.
Iēsūs , Genet. ū, m. (Ἰησοῦς), I) Jesus, Lact. 4, 12, 6. Prud. cath. 1. 81 u.a. Iuvenc. 4, 599. – II) Josua, Vulg. ...
Hēsus , ī, m., s. 1. Ēsus.
oesus , s. ūsus /.
fessus , a, um (fatiscor), mürbe, müde, matt ... ... Pers.: viator, Hor.: Iugurtha, Sall.: ter fessus valle resedit, Verg.: fessus itinere miles (Ggstz. miles recens), ... ... Genet., fessi rerum, erschöpft von usw., Verg.: u. so fessus bellique viaeque, Stat.: ...
obēsus , a, um (v. *obedo), angegessen, I) passiv, abgezehrt = mager, corpus, Laev. erotop. fr. 15 L.M. (b. Gell. 19, 7, 3 u. Non. 361, 16). ...
Nessus , ī, m. (Νέσσος), I) ein ... ... a, um (Νέσσειος), nessëisch, des Nessus, venenum, Ov.: tabes, Sen. poët.
Rhēsus , ī, m. (Ῥησος), König in Thrazien, ... ... kam. Weil nun die Griechen dem Orakel zufolge Troja nicht erobern konnten, wenn des Rhesus weiße Rosse trojanisches Gras u. Wasser genossen hatten, so schlichen sich Diomedes u ...
lessus , Akk. um, m., das Trauer - od. Totengeheul, die Totenklage, lessum funeris ergo habere, die Totenklage (über jmd.) anstimmen, XII tabb. 10, 4 b. Cic. de legg. ...
2. Bessus , ī, m., Satrap von Baktrien, Verräter u. Mörder des Dareus Kodomannus, Curt. 5, 8 (24), 4 u.a. Iustin. 12, 5, 10.
sessus , Dat. uī, m. (sedeo), das Sitzen, locum sessui impertiunt, Apul. flor. 16. p. 25, 6 H.
caesus , Abl. ū, m. (caedo), das Hauen, caesu frondium, Auct. itin. Alex. M. 44 (102).
gaesus , gallisches Wort, viros fortes Galli gaesos vocant, Serv. Verg. Aen. 8, 662.
frēsus (frēssus), a, um, s. frendo.
1. Bessus , ī, m., s. Bessī.
pessus , ī, m., s. 1. pessum.
adēsus , a, um, s. ad-edo.
Alēsus , s. Halēsus.
gressus , ūs, m. (gradior), das Schreiten, ... ... , Prud. dittoch. 46, 4 (184): et temptat gressus debilitatque pedes, Anthol. Lat. 633, 4 (535, 4 ... ... 19: praecedet in campum secundum gressus suos, Itala Habac. 3, 5 (bei Cypr. test. ...
Buchempfehlung
Nach dem Vorbild von Abraham von Franckenberg und Daniel Czepko schreibt Angelus Silesius seine berühmten Epigramme, die er unter dem Titel »Cherubinischer Wandersmann« zusammenfasst und 1657 veröffentlicht. Das Unsagbare, den mystischen Weg zu Gott, in Worte zu fassen, ist das Anliegen seiner antithetisch pointierten Alexandriner Dichtung. »Ich bin so groß als Gott, er ist als ich so klein. Er kann nicht über mich, ich unter ihm nicht sein.«
242 Seiten, 11.80 Euro