Antium , ī, n. (Ἄντιον, ... ... Fortunae, Suet. Cal. 57, 3 (s. oben). – d) Antiēnsis , e, zu Antium, antiensisch, templum (Aesculapii), Val. Max. 1, 8, 2.
Aegion (Aegium) , ī, n. (Αἴγι ... ... , um, ägisch, vitis, Plin. 14, 42. – b) Aegiēnsis , e, ägiensisch, civitas, Tac. ann. 4, 13.
... lebl. Objj.: accipin argentum? accipesis (= accipe si vis) argentum impudens; tenesis argentum; etiam tu argentum tenes? Plaut.: accipe, si vis, accipiam ... ... , genießen, cibum militarem, Lampr.: epulas, Dict.: sistendi ventris gratiā poculum, Capit.: antidotum, Spart: herbam in potu ...
... – δ) sich jmds. Macht entziehen, Pallada abscessisse mihi, Ov. met. 5, 376. – ε) aus der ... ... Plaut.: ne quid abscederet, Suet. – / Archaist. abscessem = abscessissem, Sil. 8, 109.
... Curt.: porta aversa ab hoste, Curt.: porta quae aversissima ab hoste erat, Liv.: m. Dat ... ... u. Superl.) übtr., abgeneigt, ungünstig, aversus a Musis, Cic.: aversus a vero, Cic.: aversus a consiliis belli, Tac.: aversissimo animo esse ab alqo, Cic.: m. Dat., nobis aversi animis ...
Arelate , is, n., u. Arelās , ātis, ... ... Nbf. Arelatus, Avien. or. marit. 679. – Dav. Arelatēnsis , e, von Arelate, arelatensisch, ager, Plin. 10, 116: concilium, Sulp. Sev. chron. ...
Agyrium , ī, n. (Ἀγύριον ... ... d'Argiro, Cic. Verr. 3, 67 sq. – Dav.: 1) Agyrinēnsis , e, agyrinensisch, ager, populus, civitas, Cic.: Plur. subst., Agyrinēnsēs, ium ...
... Prop.: languor, Wassersucht, Hor.: mater, Thetis, Ov.: Piscis (als Gestirn), Ov. u. Verg. – ager aquosior, Plin.: ver aquosius, regenreicher, Sen.: locus aquosissimus, Cato: quia fere aquosissima sunt quaecumque umbrosissima, Sen.
... 963;ιος), a) adj., acherusisch = acherontisch, α) zum Fluß Acheron gehörig, aqua, Liv.: ... ... u. 2. § 51 Frick. Plin. 6, 4; auch Acherūsis , idos, f. (Ἀχερουσί ...
... navium speciem de caelo (am H. hin) affulsisse, Liv. 21, 62, 4. – II ... ... aufgehen, erscheinen, consuli rei maioris spes affulsit, Liv.: cum libertas affulsisset, Liv.: lux quaedam (Tag des Heils) civitati affulsisse visa, Liv.: et mihi talis fortuna (Glücksstern) affulsit, Liv.: ...
... . rapt. Pros. 2, 60. – b) Arethūsis , sidis, Akk. Plur. sidas, f., arethusisch, Syracusae, Ov. fast. 4, 873. – c) Arethūsius , a, um, arethusisch; dah. poet. = syrakusanisch, proles, Sil. 14 ...
Aquilēia , ae, f. (Ἀκυληΐα ... ... Ledaeo felix A. Timavo, Mart. 4, 25, 5. – Dav. Aquilēiēnsis , e, aquilejensisch, ager, Liv.: Plur. subst., Aquilēiēnses, ium, m., ...
dē-trunco , āvī, ātum, āre, I) vom Stamme ... ... stutzen, verstümmeln, enthaupten, arbores, Liv.: gladio detruncata corpora brachiis abscisis, Liv.: Amastrum (sc. capite absciso), Val. Flacc.: Dalmatas incensā urbe quasi d., Flor.: a spadonibus Aegyptiis ...
Antiochīa ( auch - ēa , s. ... ... Schah Djehan, Amm. 23, 6, 54. – Dav.: a) Antiochēnsis , e, zu Antiochien (no. I) gehörig, antiochensisch, ordo, plebs, Amm.: Plur. subst., Antiochēnsēs, ium, ...
Aventīnum , ī, n. u. Aventīnus , ī, m ... ... Aventinique montes, Plin. 19, 56. – Dav.: A) Aventīnēnsis , e, aventinensisch, Diana (s. unt.), Val. Max. 7, 3, 1 ...
Bedriacum ( auch Betriacum u. Bebriacum), ī, n ... ... 2, 106. Schol. Iuven. 2, 99. – Dav.: a) Bedriacēnsis (Betriacēnsis), e, bedriacensisch, campi Bedr., Tac.: acies Bedr., Tac., acies Betr., Suet.: ...
... Sev. chron. 2, 39, 2. – Dav. Baeterrēnsis (Beterrēnsis, Biterrēnsis), aus od. zu Bäterrä, bäterrensisch ... ... c. Constant. imp. 2: Biterrae, Biterrensis, Not. Tir. 84, 43 u. 44: subst ...
Antigonēa , ae, f. (Ἀντ ... ... Liv. 32, 5, 9; 43, 23, 4. – Dav. Antigonēnsis , e, zu Ant. gehörig, antigonensisch, A. ager, Liv.: Plur. subst., Antigonēnsēs, ium, ...
Aventicum , ī, n. (Αυά ... ... 11, 12. Corp. inscr. Lat. 13, 5089. – Dav. Aventicēnsis , e, zu Av. gehörig, aventicensisch, incolae, Corp. inscr. Lat. 3, 5072. – Plur. ...
bellicōsus , a, um, Adi. m. Compar. u ... ... et bellicosae, Cic.: bellicosiores eā tempestate erant (Gallograeci), Liv.: Suevorum gens est bellicosissima omnium Germanorum, Caes.: bellicosissimae nationes, Caes.: duae bellicosissimae provinciae, Caes. – übtr., differre sibi consulatum in bellicosiorem annum, ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Michael Holzinger hat für den zweiten Band sieben weitere Meistererzählungen ausgewählt.
432 Seiten, 19.80 Euro