2. quaesītus , Abl. ū, m. (quaero), das ... ... ed. Detl. (dagegen Jan nach Hdschrn. famā inermi [quae situs... inveniret]). Bei Macr. sat. 7, 8. § 9 ist quaesitu ...
adoptātio , ōnis, f. (adopto) = adoptio (w.s.), ... ... , 19, 2: Theophani, Cic.: adoptatione in regnum pervenisse, Sall.: in adoptationem venire, Spart.: per adoptationem in alterius familiam transire, Boëth.: Plur., adoptationes ...
caligātus , a, um (caliga), gestiefelt, a) übh., caligatum venire, wie wir »gestiefelt u. gespornt« = wohlgerüstet, Iuven. 3, 321. – b) v. Soldaten, miles, ein gemeiner Soldat, Ulp. dig. 3 ...
incommodē , Adv. (incommodus), unpassend, unbequem, ungelegen, ungünstig, zur Unzeit, moram obicere, Plaut.: venire, Cic.: dicere, Varro: accĭdere, Caes.: se gerere, Colum.: incommodius mecum actum est, Cic.: quod ipsā iactatione incommodius fit, Sen.: incommodissime ...
asymbolus (asumbolus), a, um (ἀσύμβο ... ... 942;) zur Mahlzeit gibt, zechfrei, asymbolum (Fl. asumbolum) venire, Ter. Phorm. 339: ne omnino immunes et asymboli veniremus, Gell. 7, 13, 2.
commodulē , Adv. (Demin. v. commode), nach bester Bequemlichkeit, in schönster Angemessenheit, ludere, Plaut. rud. 468: provenire, Arnob. 2, 18. Vgl. 2. commodulum.
malitiōsus , a, um (malitia), schelmisch, schurkisch, hinterlistig, ... ... inveniri potest? Augustin. de mor. Manich. 19. – Superl., eos (aiunt) provenire malitiosissimos, qui etc., Fronto ad M. Caes. 4, 3. p. ...
praestituo , stitui, stitūtum, ere (prae u. statuo), ... ... alci, Cic.: diem operi Cic.: diem solvendae pecuniae, Amm.: ad diem praestitutum venire, Liv.: ad diem praestitutam permittere se regi, Curt.: nullā praestitutā ...
īnsolenter , Adv. (insolens), ungewöhnlich, I) wider Gewohnheit ( Ggstz. vulgo), evenire vulgo soleat, an insolenter et raro, Cic. de inv. 1, 43. – II) ungewohnt, A) in der Rede, auffallend ...
collocūtio , ōnis, f. (colloquor), die Besprechung ... ... serm. 23, 8: collocutio hominum aut consessus, Cic. Tusc. 1, 30: venire cum hostium ducibus in collocutionem, Cornif. rhet. 1, 25. – Plur ...
mancipātus , ūs, m. (mancipo), I) der Verkauf, in mancipatum venire, in die Hände eines anderen übergehen, verkauft werden, Plin. 9, 124. – II) die Verrichtung-, das Amt eines Pächters, Cod ...
decuriātus , ūs, m. (decuriare), die Einteilung (der Legionssoldaten) in Dekurien, ad decuriatum aut centuriatum convenire, Liv. 22, 38, 3.
commūtātus , ūs, m. (commuto), die Umwandlung, in commutatum venire, Lucr. 1, 795.
vituperātio , ōnis, f. (vitupero, āre), das Tadeln ... ... , der Tadel (Ggstz. laudatio, laus), in vituperationem venire od. adduci od. cadere, od. subire vituperationem, getadelt ...
sollemnitās (sōlemnitās, sōlennitās), ātis, f. (sollemnis), I) ... ... .: ordinariae sollemnitates, Tert.: spectaculum sollemnitati pristinae reddere, Solin.: illuc sollemnitatis implendae causā venire, Lampr.: ita sollemnitas, quae iubebatur, expleta est, Vopisc. – II) ...
frīgusculum , ī, n. (Demin. v. frigus), geringe Kälte, kalte Luft, -Temperatur, si animae de frigusculis evenirent, Tert. de anim. 25. – / Ulp. dig. 24, 1, ...
impetrābilis , e (impetro), I) passiv = leicht erlangbar ... ... erlangend, -auswirkend, -durchsetzend, -ausrichtend, rüstig, dux, Amm.: non potuit venire orator magis ad me imp., mich überzeugender ( πιθανώτερος), Plaut.: impetrabilior ...
familiāritās , ātis, f. (familiaris), I) der vertraute ... ... die genaue Bekanntschaft, vertraute Freundschaft, Vertraulichkeit, in alcis familiaritatem venire od. intrare, Cic., se dare, Cic.: mihi cum alqo familiaritas ...
peropportūnē , Adv. (peropportunus), recht gelegen, recht willkommen, venire, Cic.: fortuna se obtulit, Cic.: patribus et plebi p. externa pax data, Liv.
... in quemvis potius quam in istum convenire, Cic.: hoc maxime in Alcibiadem convenire videbatur, Nep.: poteram ego ... ... ., negavit id suae virtuti convenire, Nep.: munditias mulieribus, viris laborem convenire, Sall.: qui nihil ... ... , controversia est), cum de facto conveniret, Cic.: cum de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, Liv ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro