1. fūsus , a, um. PAdi. (v. ... ... zwanglos, redselig, weitläufig, breit, genus orationis fusum atque tractum, Cic.: genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens, Cic.: poëma initio fusum, Quint.: numeri, Quint. – ...
3. fūsus , ī, m., I) die ... ... 6, 22; her. 18 (19), 37: rotare fusum od. fusos, Hieron. epist. 107, 10. Prud. perist. ... ... 10, 239. – als Attribut der Parzen, suis dixerunt, currite, fusis... Parcae, Verg. ecl. ...
fusco , āvī, ātum, āre (fuscus), I) tr. bräunen, schwärzen, A) eig.: corpus, Ov.: ne fuscet inertia (Trägheit im Putzen) dentes, Ov.: quo (fulmine) icta fuscantur, Sen.: fuscat nube diem, verdunkelt, ...
fūsio , ōnis, f. (2. fundo), das Gießen, I) = der Guß, der Ausguß, Ausfluß, sanguinis, Ambros. in psalm. 48. serm. 16. § 11. – übtr., a) physisch, ...
fūsor , ōris, m. (2. fundo), I) der Gießer, Bildner aus Metall, Ton usw., absol., Cod. Iust. 10, 64: aeris, Cassiod. var. 7, 5, 5. – II) der Gießer, Ausgießer ...
fisco , āre (fiscus), haushalten, verwalten = ταμιεύω, Gloss. II, 451, 27.
fāstī , ōrum, m., s. 1. fāstus, a, um.
fasēl ..., faseolus , s. phasel..., phaseolus.
2. fūsus , ūs, m. (2. fundo), das Gießen, der Erguß, Varro LL. 5, 123.
fūsum , ī, n., s. 3. fūsus /.
fasma , atis, n., s. Phasma.
fessus , a, um (fatiscor), ... ... .: viator, Hor.: Iugurtha, Sall.: ter fessus valle resedit, Verg.: fessus itinere miles (Ggstz. miles recens), ... ... Verg.: corpora duris fessa ministeriis, Ov.: longā fessum militiā latus, Hor.: fessae labore vires, Amm. – d) ...
fossor , ōris, m. (fodio) = σκαφεύς, ὀρυκτής (Gloss.), der Gräber, I) eig.: A) des Ackers, Weinberges, Verg., Col. u.a. – poet. übtr. = ein gemeiner u. ...
fossio , ōnis, f. (fodio), I) das Graben, a ... ... , 5, 30. – b) das Graben = Ausgraben, fossio puteorum u. Plur. fossiones puteorum, Vitr. 8, 6 (7), ...
fissio , ōnis, f. (findo), das Spalten, Zerteilen, glebarum, Cic. de nat. deor. 2, 159.
fissum , s. findo a. E.
... ae, f. (findo), I) jede Faser an Wurzeln, Pflanzen usw., stirpium, ... ... Plur. vom »Austernbart«, Plin. – II) insbes., die Faser an den Eingeweiden, bes. an der Leber, 1) eig.: quid fissum in extis, quid fibra valeat, Cic.: altera fibra (sc. iecoris), ...
piscis , is, m. (zu gotisch fisks, ahd. fisc), der Fisch, I) eig.: spinae (Gräten) piscium, Cic. fr.: piscis femina, Ov.: curvus piscis, der Delphin, Sil.: p. multinummus, ...
... colore, Suet.: Aurelia cute (an der Haut, vom Teint) fusca, Auson.: fuscior lanterna, dunkel, nicht durchsichtig, Mart.: fuscior fraxinus ... ... Plin. 28, 58. Quint. 11, 3, 15: vox exigua et fusca, Suet. Ner. 20, 1. – b) moralisch ...
luctātor , ōris, m. (luctor), der Ringer ... ... Sen. u. Gell.: die Ringer der Griechen suchten sich besonders bei den Füßen zu fassen (da der Leib durch Bestreichen mit der Ringersalbe aus Öl u. Wachs glatt ...
Buchempfehlung
Pan Tadeusz erzählt die Geschichte des Dorfes Soplicowo im 1811 zwischen Russland, Preußen und Österreich geteilten Polen. Im Streit um ein Schloß verfeinden sich zwei Adelsgeschlechter und Pan Tadeusz verliebt sich in Zosia. Das Nationalepos von Pan Tadeusz ist Pflichtlektüre in Polens Schulen und gilt nach der Bibel noch heute als meistgelesenes Buch.
266 Seiten, 14.80 Euro