... ) im allg.: nectere lineas, restes, funes, Varro: linea longinqua per os religata, Plin.: ... ... , Cic.: in der Malerei, lineam ex colore ducere, Quint.: lineam cinere ducere, Plin.: lineae ... ... , Ende, mors ultima linea rerum est, Hor.: quia admoveri lineas sentio, das Ziel nahe ...
Lineal , regula.
līneāris , e (linea), zu den Linien gehörig, in Linien bestehend, Linien-, pictura, das lineare Zeichnen, Zeichnen mit Linien ohne Farben, Plin.: ratio, die Wissenschaft der ...
1. līneātus , a, um (linea), gestreift, serpens quasi albā mitrulā ... ... , Solin. 27, 51: basiliscus albis maculis lineatus, Isid. orig. 12, 4, 7: aliae (gemmae) longis colorum ductibus lineatae, Isid. orig. 16 ...
līneālis , e (linea), in Linien bestehend, mit Linien gemacht, velut longitudo lin., ... ... , 20: ambitus lin., Amm. 22, 16, 7. – Adv. līneāliter , linienweise, mit Linien, Mart. Cap. 8. § 834 ...
līneātio , ōnis, f. (lineo), der Linienzug, konkr., ... ... 1, 13 u. 10, 22, 10. – corporis, die Lineamente, Firm. math. 1, 4.
līneātim , Adv. (linea), durch Linien, Boëth. comm. in Arist. II. p. 29, 3 M.
2. līneātus , Partiz. v. lineo, w. s.
līneārius , a, um (linea), zur Linie gehörig, Linien-, limes (enger als limes actuarius), Gromat. vet. 168, 10 u.a.: rigor, ibid. 206, 14.
collīneātē (collīneātē), Adv. m. Superl. (collineatus v. collineo), richtig zielend, übtr. = genau, Iul. Val. 3, 30 u. 36 (3, 19 u. 22).
Lineamente , incisura (die Linien in der Hand, im Gesicht). – lineamenta, ōrum, n. pl. (die Gesichtszüge). – Linearzeichnung , pictura linearis.
balineātor , ōris, m. (balineum), der Bademeister, scherzh. übtr. v. Neptun, Plaut. rud. 527 Fl. (Vulg. balneator).
dēlīneātio , ōnis, f. (delineo), der Abriß, die Darstellung, Tert. adv. Valent. 27.
līneāriter , Adv. (linearis), durch Linien, Boëth. inst. music. 3, 9 in.
līneāmentum (in den besten Hdschrn. līniāmentum), ī, n ... ... Solin.: similitudo oris vultusque et lineamenta corporis, Liv.: erat et oris et corporis lineamentis persimilis, Iustin ... ... ., die Gesichtszüge, lineamentorum qualitas matri ac filio similis, Iustin.: lineamentorum filiae similitudo, Iustin.
balineārius , a, um (balineum), zum Bade gehörig, Bade-, lacus, Corp. inscr. Lat. 1, 1166.
... līneo (līnio), āvī, ātum, āre (linea), I) nach der Richtschnur richten, nach dem ... ... , materiam, Cato: radios, Vitr.: bene lineata carina, Plaut. – II) übtr., Partiz., līneātus, nach dem Schnürchen = schön aufgeputzt, comati lineatique iuvenes, Hieron. epist. 117, 6.
... als Ausdehnung in die Länge: 1) im allg.: linea. – lineamentum (Linie der Größenlehre). – nach der L., ... ... tractus ductusque muri. – in gerader L., rectā lineā; ad lineam (nach der Richtschnur); recto itinere rectā viā ...
Gesichtsbildung , oris habitus. – lineamentorum qualitas (die Beschaffenheit der Gesichtszüge). – lineamenta, ōrum, n. pl. (die Gesichtszüge); verb. habitus oris lineamentaque. – oris et vultus ingenium (die natürliche Beschaffenheit des Gesichts u. der ...
Buchempfehlung
Als »Komischer Anhang« 1801 seinem Roman »Titan« beigegeben, beschreibt Jean Paul die vierzehn Fahrten seines Luftschiffers Giannozzos, die er mit folgenden Worten einleitet: »Trefft ihr einen Schwarzkopf in grünem Mantel einmal auf der Erde, und zwar so, daß er den Hals gebrochen: so tragt ihn in eure Kirchenbücher unter dem Namen Giannozzo ein; und gebt dieses Luft-Schiffs-Journal von ihm unter dem Titel ›Almanach für Matrosen, wie sie sein sollten‹ heraus.«
72 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro