Latiar , s. Latiāris, -iter unter Latium.
Cālātia , ae. f. u. Cālātiae , ārum, f., ... ... Cālātīnus , a, um, zu Kalatia gehörig, kalatinisch, ager, Liv.: Plur. subst., Cālātīnī, ōrum, m., die Einw. von Kalatia, die Kalatiner, ...
Collātia , ae, f., uralte Stadt der Sabiner in der ... ... aus od. zu Kollatia, populus, Liv.: arces, Verg.: porta, ein Tor ... ... : Plur. subst., Collātīnī, ōrum, m., die Einw. von Kollatia, die Kollatiner, Liv.: ...
Latiāris , - iter s. Latium.
Latiālis , e, s. Latium.
Calatiāna viola , nach Sprengel der Frühlings-Enzian (Gentiana verna, L.), Plin. 21, 27.
... Cic. – d) Latiālis , e, zu Latium gehörig, latialisch, latinisch, populus, ... ... ), Lucan.: L. caput, poet. = aedes Iovis Latialis s. Latiāris, Lucan. – e) Latiāris , e, zu Latium gehörig ...
asinus , ī, m., der Esel, I) ... ... : ferus, Varr. u. Amm.: tardus, Augustin.: asinorum grex, Varr.: Calatiae asinum tripedem natum, Liv.: longum est mulorum utilitates persequi et asinorum, Cic.: ...
... . Liv.: poet. im Plur., herbosa Palatia, Tibull. 2, 5, 25. – Weil ... ... Wohnung hatten, dah. II) der Palast, Palatia fulgent, Ov.: von den Wohnungen der Götter, Palatia caeli, Ov.: Palatia matris secreta, vom Tempel der Cybele auf dem Palatium, Iuven. ...
pecorōsus , a, um (pecus, oris), reich an Vieh, Palatia, Prop.: ver, Stat.: Arcadia, Serv. Vgl. Savaro Sidon. epist. 2, 2 extr. p. 120.
Collātīnus , a, um, s. Collātia.
Gallograecia , ae, f. = Galatia (w. s.), Caes. b. c. 3, 4, 5. Liv. 37, 8, 4. Vell. 2, 39, 2. – Dav. Gallograecus , a, um, galatisch, Cic. – ...
collīmitāneus , a, um (con u. limitaneus), angrenzend, Phrygia Galatiae collimitanea, Solin. 40, 9: Libya, quae contigua est Africae et omnino collimitanea, Augustin. serm. 46, 41.
2. Alba , ae, f. (verwandt mit albus, ἀλφός ... ... Monte Cavo, der heilige Berg der Latiner, mit einem Tempel des Juppiter Latiaris auf dem höchsten Gipfel, zu dem ein gepflasterter Weg die Festzüge an den ...
vēlo , āvī, ātum, āre (velum), verhüllen, bedecken, ... ... umwinden, umgeben, schmücken, tempora myrto, Verg.: delubra fronde, Verg.: Palatia sertis, Ov.: caput velatum filo, mit einer wollenen Binde, Liv. ...
Myūs , ūntis, Akk. ūntem u. ūnta, f. ... ... die kleinste unter den Städten des Ionischen Bundes, j. Ruinen unter dem Namen Pallatia, Palatsha, Plin. 5, 113 (Jan u. Detl. Myuus): ...
pēnso , āvī, ātum, āre (Intens. zu pendo), I ... ... castrorum excidia pensantur, Tac. – b) mit etw. vertauschen, Palatia caelo, Calp.: laetitiam maerore, Plin. – c) erkaufen = ...
com-pōno , posuī, positum, ere, zusammenlegen, -setzen, ... ... u.m. folg. ut u. Konj., compositum erat inter ipsos, ut Latiaris strueret dolum, Tac. ann. 4, 68. – composito, Ter., Nep. ...
Galatae , ārum, m. (Γαλάται ... ... Galater, Claud. in Eutrop. 1, 59. – Dav.: A) Galatia , ae, f., die von den genannten Kelten besetzte Landschaft Galatien ...
in-gredior , gressus sum, gredī (in u. gradior), ... ... angreifen, hostem, Dict. 3, 7: vor Gericht, Latinium Latiarem, Tac. ann. 6, 4. – C) der Zeit nach ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro