perīculum , ī, n. (perior), eig. das, wodurch man ... ... sociorum summum in periculum ac discrimen vocare (setzen), Cic. – satis pericli incepi adire, Ter.: periculum, quod differendo bello adimus, Liv.: capitis periculum adire, ...
cōgitātio , ōnis, f. (cogito), das Denken, ... ... voluptates, Cic. – m. obj. Genet.. ad reliquam cogitationem belli sese recepit, Caes.: Philippus totus in Persea versus cum eo cogitationes eius rei dies ac ...
prōvincia , ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja ... ... Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo ...
sub-scrībo , scrīpsī, scrīptum, ere, I) untenhin schreiben, ... ... nomini dicam, ihn verklagen, Plaut.: subscripsit, quod is pecuniam accepisset etc., hat geklagt usw., Cic.: in alqm, gegen jmd. klagen ...
prae-valeo , valuī, ēre, I) physisch überaus ( ... ... utrum (welches von beiden) praevaleat, quod (daß sie) ex Arminio concepit, an quod ex me genita est, Tac. ann. 1, 58.
inquiētus , a, um, ohne Ruhe, unruhig (Ggstz ... ... . de tranqu. anim. 12, 3: nec tranquillior nox diem tam foede actum excepit; lux (der Tag) deinde noctem inquietam insecuta est, Liv. 5, ...
miserātio , ōnis, f. (miseror), I) das Bemitleiden ... ... tanta simul admiratio miseratioque viri incessit homines, ut etc., Liv.: miseratio sui animos cepit, Liv.: miserationem omnem stultitia ignorantis fortunam suam exemit, verdrängte alles B., ...
spatiōsus , a, um (spatium), I) von großem Umfange, ... ... Plin. ep. – m. Infin., quo (portu) non spatiosior alter innumeras cepisse rates, Sil. 8, 481. – II) übtr.: 1) der ...
latibulum , ī, n. (lateo), der Schlupfwinkel, ... ... aut pertugium doloris mei, Cic. ad Att. 12, 13, 2: quaerere occepit ex diffidentia latibulum aliquod temeritati, Apul. apol. 1 extr.: rumpe de latibulis ...
ēleganter , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... u. Liv.: elegantius facturos dixit, si etc., Liv.: neminem elegantius loca cepisse, Liv. – b) in bezug auf Worte, Gedanken u. Urteil, ...
disciplīna , ae, f. (discipulus), die Schule, ... ... . vetustissimam disciplinam Lycurgi tollere, Liv.: o morem praeclarum disciplinamque, quam a maioribus accepimus, si quidem teneremus, Cic. – / Gedehnte Nbf. discipulīna, Plaut. ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... das Aufsehen, das bei einem besonderen Ereignisse entsteht, subito consilium cepi, ut antequam luceret exirem, ne qui conspectus fieret aut sermo, Cic. ad ...
contumēlia , ae, f. (contemno), jede jmds. sittliches Gefühl, ... ... velle, Lentul. in Cic. ep. – defensionem Gabinii sine ulla mea contumelia suscepit, Cic.: non sine verborum contumelia in alqm saevire, Suet. – sine contumelia ...
verēcundia , ae, f. (verecundus), das Gefühl dessen, der ... ... Liv.: ita enim illis violandi supplices verecundiam se imposituros, Liv.: verecundia tandem Romanos cepit Saguntum oppidum octavum iam annum sub hostium potestate esse, Liv. – verecundiae est ...
domesticus , a, um (domus), I) zum Hause-, zur ... ... seiner eigenen Erfahrung hergenommene) Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit, Liv.: de Ocella cepi consilium domesticum, einen Entschluß auf meine eigene Gefahr, Cic.: poet., ...
lacrimōsus (lacrumōsus), a, um (lacrima), voller Tränen, ... ... 80), a) durch physische Einwirkung: talla (Zwiebelhülse), Lucil. fr.: cepis odor, Plin.: fumus, Hor. u.a. – b) durch ...
multiiugus , a, um u. multiiugis , e (multus ... ... vielfach, vielfältig, litterae tuae, quas quidem multiiuges (einen ganzen Pack) accepi uno tempore a Vestorii liberto, Cic. ad Att. 14, 9, 1. ...
praefectūra , ae, f. (praefectus), das Vorsteher-, Aufseheramt ... ... praefecturam petere, Cic.: praefecturam sumere, Cic.: multorum consulum praetorumque praefecturas delatas sic accepit, ut etc., Nep. – u. 3) die Provinzialverwaltung, ...
percontātio , ōnis, f. (percontor), I) das Fragen ... ... , prima percontatio fuit, quā subactus iniuriā contra populum Romanum bellum tam infesto animo suscepisset, Liv. – II) die Frage als Redefigur, Cic ...
prōpūgnātio , ōnis, f. (propugno), die Verteidigung, ... ... et defensio dignitads tuae, Cic.: ne mea propugnatio ei potissimum deesse videatur, Cic.: suscepi mihi perpetuam propugnationem pro omnibus ornamentis tuis, Cic.
Buchempfehlung
Als »Komischer Anhang« 1801 seinem Roman »Titan« beigegeben, beschreibt Jean Paul die vierzehn Fahrten seines Luftschiffers Giannozzos, die er mit folgenden Worten einleitet: »Trefft ihr einen Schwarzkopf in grünem Mantel einmal auf der Erde, und zwar so, daß er den Hals gebrochen: so tragt ihn in eure Kirchenbücher unter dem Namen Giannozzo ein; und gebt dieses Luft-Schiffs-Journal von ihm unter dem Titel ›Almanach für Matrosen, wie sie sein sollten‹ heraus.«
72 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro