ob-tempero , āvi, ātum, āre, sich in ... ... .: legibus, Nep.: obtemperare oboedireque magistratibus, Cic.: nam et hic deo paret et huic oboediunt maria terraeque et hominum vita iussis supremae legis obtemperat, Cic.: neque solum ...
cōnsuētūdo , inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) ... ... eius, Ter.: turpis dominae consuetudo cum servo, turpis domino cum ancilla, Quint.: huic (libertinae) consuetudo cum Aebutio fuit, Liv.: erat ei cum Fulvia stupri vetus ...
auctōritās , ātis, f. (auctor), das Bestandhaben ... ... Erhebung zum förmlichen Beschlusse durch das Einschreiten eines Volkstribunen verhindert worden war, si quis huic senatusconsulto intercessisset, auctoritas perscriberetur, Cic.: si quis intercedat senatusconsulto, auctoritate se fore ...
trans-mitto (trāmitto), mīsī, missum, ere, I) einen ... ... insbes., überlassen, d.i. α) anvertrauen, huic hoc tantum bellum, Cic. de imp. Pomp. 42. – ...
opportūnus , a, um (ob u. portus; vgl. ... ... hosti opportunus fieret, dem Feinde eine Blöße zu geben, Sall.: Romanus... opportunus huic eruptioni fuit, Liv. – bes. oft opportunus iniuriae, einer Unbill ...
... alci consolationem suis suavissimis litteris, Cic.: afferre huic malo consolationem, Cic.: afferre alci non mediocrem consolationem, Sulpic. in ... ... mox desiderare et clementer admotis acquiescere, Plin. ep. 5, 16, 11: huic malo afferre consolationes, Cic. ad Att. 10, 4, 6: consolationibus ...
dis-similis , e, Adi. m. Compar. u. ... ... qui non etc., Cic.: nihil tam dissimile quam Cotta Sulpicio, Cic.: et erat huic iudicio longe dissimilis illa contentio, Cic.: heu, quam dissimilis exitus ...
cōnsequēns , quentis, PAdi. (consequor), in richtiger Folge stehend, ... ... Folge, folgt (notwendig), et quomodo hoc sit consequens illi, sic illud huic, ut etc., Cic. Tusc. 5, 18 (u. so oft bei ...
... v. Lebl.: alii corporis affectus, qui huic superveniunt, Cels.: quae (febris) levi vulneri supervenit, Cels.: superveniens iniuria ... ... den Hals kommen, überraschen, überfallen, m. Dat., munientibus, Liv.: huic laetitiae, Liv.: securis et laetis, Iustin.: alci nox supervenit, Curt.: ...
domicilium , iī, n. (domus), der Wohnsitz, ... ... , Cic.: superbiae, Cic.: domicilia morborum (v. den Menschen), Arnob.: huic verbo (fideliter) proprium domicilium est in officio, eigentliche Bedeutung, ...
ratiuncula , ae, f. (Demin. v. ratio), I) ... ... Grund, -Vernunftgrund, leves ratiunculae, Cic. Tusc. 4, 43: huic incredibili sententiae ratiunculas suggerit, unterstützt mit gar feinem V. (ironisch), Cic ...
fēstīnātio , ōnis, f. (festino), die Hast, ... ... Vell.: adipiscendi honoris, Cic.: omni festinatione properare in patriam, Cic.: ignoscas velim huic festinationi meae, Cic.: festinatio, ut ea explicem, Nep. – ...
quantillus , a, um (Demin. v. quantulus), I) ... ... argento te conducit Pseudolus? um was für ein erbärmliches Stück Geld, Plaut.: huic debet Philolaches paulum. Th. Quantillum? welche Kleinigkeit? Plaut.: sitit haec ...
necessārius , a, um (necesse), I) unumgänglich, unvermeidlich, ... ... Verbindung, in engem Zusammenhange mit etw. stehend, restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, Cic. de fin. 1, 65.
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... 16, 8: m. Dat., quorum iam nomen et honos inveteravit et urbi huic et hominum famae et sermonibus, ist eng (fest) verwachsen mit usw., ...
superstitio , ōnis, f. (superstes), die ängstliche Scheu vor dem ... ... , Liv.: victi superstitione animi, Liv.: anili superstitione obligari (verfallen), Cic.: huic barbarae superstitioni resistere, Cic.: superstitionem tollere, Cic.: superstitionem alci excutere, Sen.: ...
sub-ministro , āvī, ātum, āre, als Handreicher, Helfershelfer, ... ... Caes.: absol., Apul. met. 5, 22. – II) bildl.: huic arti plurima adiumenta, Cic.: alci occasiones, Suet.: responsa, Arnob.
praestābilis , e (praesto, āre), vorzüglich, vortrefflich, praestabilis ... ... virtute exceptā nihil amicitiā praestabilius, Cic.: de te ipso quaero, utrum tandem putes huic civitati, huic rei publicae melius fuisse et praestabilius me civem in hac civitate nasci an te ...
Buchempfehlung
In Paris ergötzt sich am 14. Juli 1789 ein adeliges Publikum an einer primitiven Schaupielinszenierung, die ihm suggeriert, »unter dem gefährlichsten Gesindel von Paris zu sitzen«. Als der reale Aufruhr der Revolution die Straßen von Paris erfasst, verschwimmen die Grenzen zwischen Spiel und Wirklichkeit. Für Schnitzler ungewöhnlich montiert der Autor im »grünen Kakadu« die Ebenen von Illusion und Wiklichkeit vor einer historischen Kulisse.
38 Seiten, 3.80 Euro