incendium , iī, n. (incendo), der Brand, ... ... Leidenschaften, cupiditatum, invidiae, Cic.: irae, Liv.: nostrae incendia mentis, unsere Seelenqualen, Catull.: bes. der Liebe, amoris, Vell.: absol., movere ...
quīcumque , quaecumque, quodcumque, wer (was) auch nur immer, ... ... 8, 12. lit. A. § 4. – II) prägn. = qualiscumque, wie auch immer beschaffen, quaecumque mens illa fuit, Gabinii fuit, ...
numerōsus , a, um (numerus), I) zahlreich, ... ... in omnibus sonis atque vocibus, quod habet quasdam impressiones et quod metiri possumus intervallis aequalibus, recte etc., Cic. – c) in der Rhetor., rhythmisch, ...
trāns-volo (trāvolo), āvī, ātum, āre, I) über ... ... ) übtr. = durcheilen, dum (vox) transvolat auras, Lucr.: qualia sunt vitri (foramina), species quā travolat omnis, hindurchstreicht, Lucr. – ...
prōgnātus , a, um (Partic. v. pro[g]nascor), ... ... 2: magno consule prognatus, Hor.: semet prognati, Sprößlinge seines Geschlechtes, Hor.: quali me arbitrare genere prognatum? Plaut. – subst., prōgnātī, ōrum, m., ...
strangulo , āvi, ātum, āre (στραγγ ... ... überwuchern u. so ersticken, Quint. – II) bildl., geistig quälen, strangulat inclusus dolor, Ov.: plures pecunia strangulat, Iuven.: causae, quibus ...
prō-sēmino , āvī, ātum, āre, hinsäen, aussäen, ... ... Mueller: ita proprietas liquoris, cum iniit in corpus, proseminat intinctam sui cuiusque generis qualitatem, Vitr. 8, 3, 14: quia non per omnem terram nati sunt ...
strictūra , ae, f. (stringo), I) die Zusammenpressung ... ... 64. – übtr. = θλιψις, die Bedrückung, Beängstigung, Qual, dura, Iuvenc. 2, 789: vehementior est virtutis strictura quam poenae, ...
dīstantia , ae, f. (disto), I) das Auseinanderstehen, Aufstehen, oris hiscens dist., Cael. Aur. acut. 3, ... ... . – Plur., quaedam distantiae coloris rufi, Gell. 2, 26, 6: qualitatum distantiae, Arnob. 2, 59.
exsequiae (exequiae), ārum, f. (exsequor), das Leichenbegängnis ... ... .: exsequias rite solvere, Verg.: in exsequias ferri, Ov.: habuit funus et exsequias quales meruit, Val. Max. – II) meton., die Leiche ...
exiguitās , ātis, f. (exiguus), die Knappheit, ... ... exiguitas postulabat, Caes.: temporis exiguitate alqd exsequi non posse, Liv. – II) qualitativ, die Dürftigkeit, der dürftige Zustand, cibi, ...
per-horreo , ēre, sich heftig vor etwas ... ... 2, 5 (2, 2. p. 56, b ed. Paris.): detecti sceleris qualitatem mecum pariter perhorrete, Ambros. de laps. virg. 1. § 2.
contrārius , a, um (contra), I) gegenüber (auf der ... ... malum esse, nisi quod virtuti contrarium esset, Cic.: illi virtuti contrarium vitium est inaequalitas, Quint.: omnis voluptas honestati est c., Cic. – orationes inter se c ...
con-valēsco , valuī, ere, erstarken, I) im ... ... non ante convalescunt ac prosiliunt (schießen auf), quam etc., Col.: atrum olus qualicumque convalescit loco, Col. – c) v. Feuer, hoch auflodern, ...
oblīvīscor , lītus sum, līvīscī (viell. von oblino), ... ... folg. indir. Fragesatz, haud obliti, in qua urbe, inter quos simus, quali praeside ac rege spoliati, Curt.: etiam in scriptis obliviscebatur, quid paulo ante ...
cōn-senēsco , senuī, ere, ergreisen, vergreisen, I) ... ... alt werden, an Frische verlieren, verkommen, quam ob rem ova aut inaequaliter maturescunt aut consenescunt, Varr.: consenuit haec tabula carie, Plin.: consenuit vitis vitio ...
congressus , ūs, m. (congredior), das Zusammenschreiten ... ... .: congressum alcis assiduum vitare, Suet.: se a congressu segregare, Quint.: alqm congressu aequalium prohibere, Liv.: abstinere congressu hominum diu prae pudore, Suet.: congressu aliquo inter ...
supplicium , iī, n. (supplex), das »Niederknien«, sowohl zum ... ... Arnob.: supplicio se subtrahere, Liv. – dah. übh. Marter, Qual, Pein, malorum, Verg.: paululum supplicii satis est patri, Ter.: satis ...
inter-verto (- vorto ), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... . medial (im üblen Sinne) = umschagen, neque enim recta ingenia qualem in adulescentiam spem sui fecerant, usque in senectutem pertulerunt, sed interversa plerumque sunt ...
re-cōgnōsco , nōvi, nitum, ere, I) etwag ... ... Cic. ep.: illa reminiscendo, Cic.: plura, Ov.: quae (Verris) adulescentia, qualis fuerit, ex isto, quem sui simillimum produxit, recognoscere potestis, Cic.: in ...
Buchempfehlung
Der 1890 erschienene Roman erzählt die Geschichte der Maria Wolfsberg, deren Vater sie nötigt, einen anderen Mann als den, den sie liebt, zu heiraten. Liebe, Schuld und Wahrheit in Wien gegen Ende des 19. Jahrhunderts.
140 Seiten, 7.80 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Dass das gelungen ist, zeigt Michael Holzingers Auswahl von neun Meistererzählungen aus der sogenannten Biedermeierzeit.
434 Seiten, 19.80 Euro