... als zu sehr, quia satis superque diximus, quid etc., Firm.: satis superque est, foret, ... ... E. – d) absol.: de hoc satis, Cic.: sed satis de hoc, Nep. – B) ... ... . ICt.; im Passiv, quae satis accipiunda sunt, Cato: satisdo, satisfacio, s. bes. – II) ...
īsatis , idis, Acc. in, f. (ἰσάτις), ... ... färbende Waidpflanze, der Waid (rein lat. vitrum, Isatis tinctoria, L.), Plin. 20, 59 Jan (Detl. ἰσάτιν).
satis-do , dedī, datum, dare, jmdm. gehörige Sicherheit geben, ... ... u.a.: so auch iudicatae pecuniae, Val. Max. – dah. satisdatō, durch gestellte Bürgschaft ( Kaution ), debere, Cic. ad ...
aspisatis , Akk. tim, f., ein arabischer Edelstein, Plin. 37, 146.
satisdatō , s. satis-do.
satis-facio , fēcī, factum, ere, ... ... Cic.: ohne Dat., histriones satisfaciebant, Cic. – Passiv, non satisfacitur rei publicae, Varro sat. ... ... Schadenersatz geben, Strafe erleiden, satisf. alci de corio u. satisfieri alci de corio alcis, Sen. ...
satisdatio , ōnis, f. (satisdo), I) die Befriedigung, ... ... ICt.: et sunt aliquot satisdationes secundum mancipium, einige Bürgschaften können auch durch Verpfändung meines Eigentums gestellt werden ... ... , 1. 1; vgl. Paul. dig. 50, 6, 61: satisd. capitalis, das Haften ...
satisdator , ōris, m. (satisdo), der Gutsager, Bürge, Sidon. epist. 4, 24, 8. Ps. Ascon. ad Cic. II. Verr. 1, 45, 115. p. 191, 20 B.
satisdatum , ī, n., s. satis-do.
satisfactio , ōnis, f. (satisfacio), die Genugtuung, I) ... ... satisfactionem alcis accipere, Caes. u. Cic.: satisfactionem recipere, Tac.: ne aliquid satisfactio levitatis habere videatur, Cic.: quam ob rem defensionem in novo consilio non statui parare, satisfactionem ex nulla conscientia de culpa proponere decrevi, Sall.; ...
satis-accipio , s. satisno. I, B, b.
satis-acceptio , ōnis, f., die Annahme der Kaution, Pompon. dig. 45, 1, 5. § 2.
satisfactionālis , e (satisfactio), zur Genugtuung geeignet, Genugtuung gebend, liber, Cassiod. hist. eccl. 9, 23.
satin od. satine = satisne, s. satisno. I, A, 2.
... Ggstz. saepius, Suet.: verb. satis diu, Cic. – 2) lange Zeit hindurch, eine geraume Zeit ... ... .a.: diu multumque, Cic.; od. multum et diu, Cic.: satis diuque, Auct. b. Afr.: parum diu, zu kurz, Cic ...
sat ( aus *sate = satis), genug, hinlänglich, hinreichend, I) adi.: pol vel legioni sat est (obsonium), Plaut.: tantum, quantum sat est, Cic.: iam sat est, Plaut. u. Ter.: si hoc sat est, Quint.: ...
1. quod (urspr. Acc. sing. neutr. v. ... ... relat. Adv.: 1) in welcher Beziehung, worin, quod illos aetas satis acuet, Ter.: quod continens memoria sit, Liv. – 2) weshalb, ...
ohē! Interi., beim Anruf, halt ... ... ! sei still! Plaut.: bes. bei iam od. bei iam satis, zB. ohe, iam desine, Plaut.: ohe, iam satis uxor est, Plaut.: ohe, iam satis est, ohe, libelle, Mart.
... . Cic. Clu. 160; or. 73), satis eloquentiae, sapientiae parum, Sall.: non parum agrorum, ein guter Teil ... ... .: pro Cluentii voluntate nimium, pro rei publicae dignitate parum, pro vestra prudentia satis dixisse videor, Cic.: haud parum audax inceptum, ziemlich kühnes ... ... parum habere, nicht zufrieden sein (Ggstz. satis habere), mit folg. Infin., Sall. Iug. ...
1. satio , āvī, ātum, āre ( vom Adi. *satius zum St. sati –; vgl. satis), zur Genüge anfüllen, satt machen, sättigen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: mit Speise u. Trank, ...
Buchempfehlung
Drei Erzählungen aus den »Neuen Dorf- und Schloßgeschichten«, die 1886 erschienen.
64 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro