acīnacēs , is, Akk. em u. ēn, m. (ἀκινάκης), der kurze, krumme Säbel der Perser, Meder u. Szythen, Hor., Curt. u.a.
abrotonum (habrotonum), ī, n. (ἀβρότονον), Stabwurz (Artemisia Abrotonum, L.), Hor., Cels. u.a. – Nbf. abrotonus (habrotonus), ī, f. (ἀ ...
absinthium , ī, n. (ἀψίνθι ... ... ;), Wermut (Artemisia absinthium, L.), Scriptt. r.r. u.a. – meton. Wermutwein, Edict. Diocl. ... ... Nbf. absinthius, ī, m., Varr. sat. Men. 440 (p. 204, 4 R.).: ...
M [2] Auflösung: 42 x 34 Pixel Folgende Artikel verwenden dieses Bild: M [2]
Accī , ōrum, m., röm. Kolonie im tarrakon. Hispanien ... ... – Dav. Accītānus , a, um, accitanisch, von Acci, colonia, Plin., vollst. ... ... Accitana, Inscr.: ager, Inscr. – Plur. subst., Accītānī, ōrum, m., die Einw. von ...
Abel , elis, m. (auch indecl.) u. Abelus , ī, m., Abel, ein Sohn Adams, Mythogr. Lat. 3, 6 ... ... Formenl. 3 1, 876 u. 883. – Dav. Abelicus , a, um, des ...
1. acer , eris, n., der Ahornbaum, der Ahorn (als Baum u. als Holz), Ov., Plin. u.a. – / acer als fem. bei Serv. Verg. Aen. ...
2. Actōr , oris, m. (Ἄκτω ... ... Actoridēs , ae, Akk. ēn, m. (Ἀκτορίδης), der ... ... – II) König von Elis. – Dav. Actoridae , ārum, m., die Aktoriden ...
... , decedere, recedere), I) eig.: A) im allg.: a) v. Pers., m. Ang. wohin? durch ... ... Liv. II) übtr.: A) im allg.: a) v. Pers.: has ... ... od. bl. accedit, quod m. Indikativ od. ut m. Konjunktiv, hierzu kommt ...
... .: in humum, Varr.: m. Dat., terrae, Sen. poët.: m. bl. Acc., ... ... . – Dah. insbes.: a) accidit = es ereignet sich, trifft sich, tritt der Fall ... ... potuisset accidere, ut unum genus esset omnium, nisi etc., Cic.: od. m. folg. quod ( ...
acidus , a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (aceo ... ... eingeweichte, Mart.: acetum acidissimum, Plaut. – Subst., acida, ōrum, n., Saueres = sauere Speisen (Ggstz. dulcia), Plin. ... ... acidior, Petr. – II) übtr.: a) widerlich, lästig, unangenehm für das innere ...
... , Corp. inscr. Lat. 1, 1198), ī, m. = avi avus, der Ururgroßvater, Plaut., Cic. u.a. – Zuw. in allgem. Bed. Ahne, Ahnherr, Cic. u.a. – Vgl. Hauler in Wölfflins Archiv 2, 290.
acanus , ī, m. (ἄκανος), die Krebsdistel (Onopordum acanthium, L.), Plin. 22, 23.
abfore , abforem , abfuat , s. ab-sum a.E.
acerbus , a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. ( ... ... b) v. Lebl., u. zwar: α) von dem, was mit Strenge geübt, eingefordert usw ... ... erit acerbum auditu, Cic.: acerbum est ab aliquo circumveniri, acerbius a propinquo, Plaut. – acerbum est, acerbius est m. folg. Infin., Cic.: ...
... .: hinc intro, Plaut.: paululum istuc, Plaut.: e conspectu, Plaut.: a curia, e foro, Liv.: paulum ab illis, Plaut.: triclinio, ... ... Cels. – II) übtr.: a) v. Pers.: α) der Zeit nach sich ...
ācriter , Adv. m. Compar. u. Superl. ... ... der Tätigkeit der äußeren Sinne selbst: a) von der Tät. des Gesichtssinnes, acr. intueri solem, scharf ... ... ) v. der Tätigkeit der innern Sinne, v. Affekten usw.: a) v. der geistigen Sehkraft ...
aculeus , ī, m. (Demin. v. acus), ... ... , I) eig.: a) von Metall, der Stift, tabulam aculeis configere, ... ... .: 1) das Stechende, Verletzende, Herzverwundende, bes. a) von scharfem Verfahren und beißender, verletzender Rede ...
... ei acclamatum est, Plin. ep.: m. folg. Acc. u. Infinit., omnes acclamarunt gratias ... ... etiam ob hoc agere, quod etc., Liv.: m. folg. ut u. Konjunktiv (zum Ausdruck des Wunsches), acclamavēre, ut filius Blaesi legatione eā perfungeretur, Tac.: m. Zuruf in direkter Rede, acclamari etiam in amphitheatro ...
acroāma , atis, n. (ἀκρόαμ ... ... Not. Bern. p. 4, a ed. Schm.), das Gehörte, der Ohrenschmaus, ... ... Vorleser, launiger Erzähler, Possenreißer, Cic. Verr. 4, 49 u.a. Nep. Att. ...
Buchempfehlung
Schnitzlers erster Roman galt seinen Zeitgenossen als skandalöse Indiskretion über das Wiener Gesellschaftsleben. Die Geschichte des Baron Georg von Wergenthin und der aus kleinbürgerlichem Milieu stammenden Anna Rosner zeichnet ein differenziertes, beziehungsreich gespiegeltes Bild der Belle Époque. Der Weg ins Freie ist einerseits Georgs zielloser Wunsch nach Freiheit von Verantwortung gegenüber Anna und andererseits die Frage des gesellschaftlichen Aufbruchs in das 20. Jahrhundert.
286 Seiten, 12.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1765 und 1785 geht ein Ruck durch die deutsche Literatur. Sehr junge Autoren lehnen sich auf gegen den belehrenden Charakter der - die damalige Geisteskultur beherrschenden - Aufklärung. Mit Fantasie und Gemütskraft stürmen und drängen sie gegen die Moralvorstellungen des Feudalsystems, setzen Gefühl vor Verstand und fordern die Selbstständigkeit des Originalgenies. Für den zweiten Band hat Michael Holzinger sechs weitere bewegende Erzählungen des Sturm und Drang ausgewählt.
424 Seiten, 19.80 Euro