tax pax , Ausdruck des Schalles beim Auffallen der Schläge, klatsch! patsch! Naev. com. 6 R. 2 (bei Charis. 239, 12). Vgl. tuxtax.
... . Ov. met. 10, 532. Hygin. fab. 58. Myth. Lat. 2, 128: Genet. Adonidis, Prisc. 6, 67: Dat. Adonidi, Cic. de nat. deor. 3, 59: ... ... Arnob. 4, 27. Mythogr. Lat. 1, 200. Anthol. Lat. 220, 6 (706, ...
... nach einem Bürgerkriege, Suet.: cruenta, Tac.: fida, Nep.: incruenta, Tac.: inhonesta, Tac.: iniquissima, Cic.: iniusta, Cic.: longa, Curt ... ... vel Quirini vel Romuli dixerim, Quirinus oder Romulus mag mir das Wort verzeihen, Cic. de off. ... ... deae pacem rati, Iustin.: diu non impetrata pax deûm, Liv.: si pax veniaque ab diis impetrata ...
... mit andern Zeitbestimmungen verb.: iam nunc, iam tum, iam ante, Cic.: iam olim ... ... gustatus...: tactus autem, Cic. – dah. iam... iam = bald... bald, Plaut., ... ... Vell. u.a.: u. iam... iam... iam, Vell. u. Flor.: ...
nam , Coni. (Acc. sing. fem. zum ... ... undis? Verg.: quid cerussa opus nam? Plaut. – Jedoch steht nam, bes. bei Dichtern, auch ... ... anderen Fragewörtern beigesellt, wie num nam bei Komik. u. Cic.: nam cur bei Komik. – ...
... β) neutr.: αα) das Gleiche, Gleiches, pari par respondere, Plaut., od ... ... par nobile fratrum, Hor.: par columbarum, Ov.: par oculorum, Suet.: scyphorum paria complura, Cic.: ... ... enim erat ad vim apertam par, Liv. 1, 5, 7: par in (zum) ...
... des Scheiterhaufens, Verg. u.a.: dah. fax funebris, Apul.: fax utraque (Hochzeits- u. Leichenfackel), ... ... der Nacht (s. Macr. sat. 1, 3, 15), cum iam prima fax noctis coepisset, man anfing, Lichter anzubrennen, Gell.: ...
... , Cic.: numquam reo cuiquam tam humili, tam sordido, tam nocenti, tam alieno tam praecise negavi, quam hic mihi, ... ... Plaut.: tam confido quam potest, Plaut.: dah. hat tam vor esse die Bedeutung von talis ...
... Verg.: ius fasque exuere, Tac.: ultra fas trepidare, Hor. – fas gentium, Tac.: id fas armorum et ius hostium est, Tac.: fas disciplinae, Tac. – dah. fas est, wie ὅδιόν εστι, ...
2. vās , vāsis, n., altlat. u. vulg. ... ... 11. Porphyr. Hor. ep. 1, 7, 30 (nach Mart. Cap. 3. § 295 auch Lucr. 6, 233, ... ... Lucr. p. 363: Abl. vasi nach Mart. Cap. 3. § 295: Genet. ...
... u. bildl.: 1) eig.: sal et mel, Varro: sal fossicius od. fossilis (Ggstz. marinus), Varro: sal montanus, Colum.: sal coctum, Colum.: sal nitrum, Plin.: sal aliud perlucidum, aliud inquinatum aut nigrum, Fabian ...
2. Lār , Laris, m. (1. Lar), der Lar, im Plur. Lares, um ... ... ] standen), Suet., Ov., Tibull.: ego sum Lar familiaris ex hac familia, der Hauslar, Plaut.: u. ...
fār (gespr. farr, aus fareris synkopiert), ... ... 7, 1 (2. § 97): percontor quanti olus et far, Hor. sat. 1, 6, 112. – bes. als Opferschrot, Opfermehl, far pium ( neben saliens mica u. ...
... γλάγος), Milch, I) eig.: ovium lac, Gell.: lac asininum, Cels.: bubulum, vaccinum, Plin.: lac equinum, Varro: lac alienum (von einer anderen Frau), ... ... Menge seltener Dinge, Plin. nat. hist. praef. § 23): lac concretum (geronnene), ...
... ., Verg. u. Hor. – b) m. Dat.: vae misero mihi! Ter.: so auch vae ... ... etc., wehe dem usw., Plaut.: vae aetati tuae! Plaut.: vae capiti tuo, Plaut.: vae tergo meo! o weh, mein ...
mās , maris, m., männlichen Geschlechts, männlich, ... ... . ep.: mares oleae (Nomin.), Ov.: in tilia mas et femina differunt, Plin.: mas vitellus, männlicher Dotter, d.i. ... ... kräftig, Hor.: animi mares, Hor.: male mas, unmännlich, Catull.: m. strepitus, kräftiges, ...
... est (obsonium), Plaut.: tantum, quantum sat est, Cic.: iam sat est, Plaut. u. Ter.: si hoc sat est, Quint.: aber sat esse alci, gewachsen sein, ... ... – m. Genet., sat est osculi mihi vestri, Plaut.: sat salutis est, Plaut.: ...
1. vas , vadis, m. (v. vado), ... ... Bürge durch Kaution für das pünktliche Erscheinen in iure, bes. einer in re capitali ... ... Liv. – als Bürge mit dem eigenen Leibe (bei den Griechen), vas factus est alter (Damon) eius sistendi ...
Pān , Genet. Pānis u. Pānos, Akk. ... ... : Genet. Panis, Hyg. fab. 224, Panos, Verg. Aen. 8, 344: Akk. Pana, Cic. de nat. deor. 3, 56. Verg. georg. 2, 494. ...
1. Nār , Nāris, m., ein italischer Fluß mit ... ... Dav. Nārtes , ium, m., die Anwohner des Nar, die Narten, Interamnates, cognomine Nartes, Plin. ... ... , 113: Genet. Interamnatium Nartium, Corp. inscr. Lat. 6, 1408.
Buchempfehlung
Nach dem Vorbild von Abraham von Franckenberg und Daniel Czepko schreibt Angelus Silesius seine berühmten Epigramme, die er unter dem Titel »Cherubinischer Wandersmann« zusammenfasst und 1657 veröffentlicht. Das Unsagbare, den mystischen Weg zu Gott, in Worte zu fassen, ist das Anliegen seiner antithetisch pointierten Alexandriner Dichtung. »Ich bin so groß als Gott, er ist als ich so klein. Er kann nicht über mich, ich unter ihm nicht sein.«
242 Seiten, 11.80 Euro
Buchempfehlung
Zwischen 1804 und 1815 ist Heidelberg das intellektuelle Zentrum einer Bewegung, die sich von dort aus in der Welt verbreitet. Individuelles Erleben von Idylle und Harmonie, die Innerlichkeit der Seele sind die zentralen Themen der Hochromantik als Gegenbewegung zur von der Antike inspirierten Klassik und der vernunftgetriebenen Aufklärung. Acht der ganz großen Erzählungen der Hochromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe zusammengestellt.
390 Seiten, 19.80 Euro