genitor , ōris, m. (geno = gigno), I) ... ... profundi, Ov. met. 11, 202: u. derselbe bl. genitor, Verg. Aen. 1, 716. – II) übtr., der Urheber, vitiorum, Plin.: quae genitor produxerit usus, Hor.
1. Māvors , vortis, m. = Mars, I) eig., ... ... u.a. Dichter. – M. pater, Val. Flacc. 6, 178: genitor M., Ov. fast. 4, 828: urbs Mavortis, von Rom, ...
genetrīx , trīcis, f. (Femin. zu genitor), I) die Zeugerin, Mutter, Hor., Verg. u. Plin.: von der Cybele als Mutter der Götter, Verg.: Venus, als Stammutter des Geschlechts des Jul. Cäsar, der ...
omnigena , ae, Genet. Plur. ûm, c. (omnis ... ... , Verg. Aen. 8, 698 (vgl. Prisc. 7, 9): omnigenûm genitor deûm, Mart. Cap. 9. § 912: omnigenis formis, Claud. Gigant. ...
omnituēns , entis (omnis u. tueor), allsehend, ... ... u. Brieger (Bernays omnicientes): sol, Apul. de mund. 29: fatorum genitor tutela meorum omnituens, Val. Flacc. 5, 246 sq.
armipotēns , entis (arma u. potens), waffenmächtig, kriegerisch, ... ... Lucr.: Mars, Verg.: Achilles, Verg.: diva, Minerva, Verg.: ductor, genitor, Claud.: v. Örtl., Syria, ICt.: Ausonia, Stat.
ipse , a, um, Genet. ipsīus (b. Dicht, ... ... allein, allein schon (wie αυτός für μόνος), his actis aliud genitor secum ipse volutat, Verg.: lectica plena ipso, von seiner Person allein, ...
1. as-sum (ad-sum), affuī (adfuī), adesse, ... ... tuā opinione hic adero, Plaut.: domi assitis facite, Ter.: assum apud te, genitor, Acc. fr.: apud te assum Sosia idem, Plaut.: mane ad portam ...
vinco , vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. ... ... est, gab sich überwunden, gab nach, Liv.: u. so victus genitor, besiegt (nachgebend), Verg.: labascit victus uno verbo, Ter.: victus patris ...
re-sto , stitī, āre, I) zurückstehen, still stehen, ... ... Cic. de sen. 46: ego vivendo vici mea fata, superstes ut restarem genitor, Verg. Aen. 11, 161: omnes composui. Felices! nunc ego resto, ...
falsus , a, um, PAdi. (v. fallo), I) ... ... Pers., untergeschoben, unecht (Ggstz. verus), testis, index, Cic.: genitor, Verg.: rex, Iustin. – 2) subst., falsum, ī, n., ...
Pelops , opis, m. (Πέλοψ), Sohn ... ... Tantalo Pelops, ex Pelope autem satus Atreus, Trag. inc. fab. 102: Pelopis genitor, Tantalus, Hor. carm. 1, 28, 7: Pelopis sedes, ...
dē-nego , āvī, ātum, āre, durchaus verneinen. ... ... usw. (Ggstz. deferre, concedere, ultro polliceri u. dgl.), denegat hoc genitor, Ov.: expetita colloquia et denegata commemorat, Caes. – m. Ang. ...
at-tono (ad-tono), tonuī, tonitum, āre, andonnern, ... ... in Bestürzung versetzen, alqm, Ov.: quis furor vestras attonuit mentes? Ov.: genitor attonitus est m. folg. Acc. u. Infin. Praes. Pass ...
dē-ficio , fēcī, fectum, ere (de u. facio), ... ... dixi causam defecit, mihimet ineunda ratio est etc., Cic. Verr. 3, 110: genitor Phaëthontis (der Sonnengott) cum deficit orbem, sich der Welt entzieht (= ...
cōn-sīdo , sēdī, sessum, ere, sich niedersetzen, absol ... ... den Druiden), Caes. – v. Jupiter als König u. Richter, consedit genitor tum deorum maximus, Phaedr. – m. ad u. Akk., ...
prō-dūco , dūxī, ductum, ere, vorwärts führen, -ziehen ... ... ep. 104, 23. – im Bilde, nova (= nova vocabula), quae genitor produxerit usus, Hor. ep. 2, 2, 119. – b) ...
lūgubris , e (lugeo), zur Trauer gehörig, Trauer-, ... ... personif. Lebl., in Trauer befindlich, trauernd, Trauer-, domus, Liv.: genitor, Ov. – II) meton., traurig, a) = ...
Buchempfehlung
Der junge Vagabund Florin kann dem Grafen Schwarzenberg während einer Jagd das Leben retten und begleitet ihn als Gast auf sein Schloß. Dort lernt er Juliane, die Tochter des Grafen, kennen, die aber ist mit Eduard von Usingen verlobt. Ob das gut geht?
134 Seiten, 7.80 Euro