ī-gnārus , a, um (in u. gnarus), I) ... ... . unbekannte Gänge), Tac. – Superl., quaedam (sidera) sunt aliis (terris) omnino ignarissima, Gell. 14, 1, 13. – absol. (vgl. Fabri ...
pōculum , ī, n. (vgl. πέ-πωκ ... ... Trank, das Trinken, vos autem de cibo vel poculo vel omnino ulla refectione cogitatis, Apul.: ad pocula venire, Verg.: pocula sunt fontes, ...
at-tento (ad-tento) od. at-tempto (ad ... ... neque vim neque naturam eius (generis) nec partes nec genera proponunt, ut praeteriri omnino fuerit satius quam attentatum deseri, Cic.: locos laetiores, Tac. dial.: argumentorum ...
dē-dīsco , didicī, ere = ἀπομανθάνω, verlernen, sich abgewöhnen ... ... , Caes.: qui quod didicit, id dediscit, Plaut.: in quo nihil discitur aut omnino dediscitur, Lact.: dediscendae tibi sunt sportellae et artolagani tui, Cic. ...
inertia , ae, f. (iners), I) die Ungeschicktheit ... ... Unbeschäftigtsein, die Gemächlichkeit, Behaglichkeit, non tamen ut omnino ab inertia mea et quiete discederem, Plin. ep. 1, 6, 1. ...
sē-moveo , mōvī, mōtum, ere, beiseite schaffen, absondern, ... ... verba, Cic.: voluptatem, Cic.: ceterorum sententias, Cic.: Strato ab ea disciplina omnino semovendus est, ist gar nicht zu dieser Schule zu rechnen, Cic . ...
inter-sum , fuī, esse, I) pers.: A) dazwischensein ... ... , Cic. – quod ab eo nihil intersit, Cic.: in his rebus nihil omnino interest, es ist gar kein Unterschied, Cic.: interest aliquid inter laborem ...
negōtium , iī, n. (nec u. otium), die ... ... was hast du hier zu schaffen? Ter.: quid in sua Gallia Caesari aut omnino populo Romano negotii esset? was hätte C. usw. zu schaffen? Caes ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... def., Ov.: Euxini def. litora, Ov.: interdum ab altera parte cutis haud omnino adducta deformem quem reliquit locum reddit, Cels.: foeda omnia ac deformia visa, ...
molestia , ae, f. (molestus), die Beschwerde, ... ... molestiis, Cic.: liberare alqm molestiā, Cic., alqm magnā molestiā, Cic.: liberare alqm omnino molestiā (v. einem Brief), Ggstz. valde molestiā levare, Cic.: liberare ...
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... . quod (daß), an paenitet vos, quod salvum atque incolumem exercitum nullā omnino nave desideratā traduxerim? Caes.: Quintum paenitet, quod animum tuum offendit, Cic. ...
aspectus (adspectus), ūs, m. (aspicio), I) act., ... ... sub aspectum et tactum cadat, sicht- u. fühlbar ist, Cic.: amittere omnino aspectum, die Sehkraft verlieren, erblinden, Cic. – II) pass.: A ...
īn-fitior , ātus sum, ārī (in u. fateor), ... ... qui infitiabatur (Ausflüchte machender Schuldner), Varro LL.: quid si infitiatur? quid si omnino non debet? Cic.: quae autem accusantium ac defendentium, eadem petentium et infitiantium ...
com-porto , āvī, ātum, āre, zusammentragen, -schaffen, ... ... wohin? res undique collectae, arcessitae, comportatae, Cic.: quod, unde agger omnino comportari posset, nihil erat reliquum, Caes.: c. huc frumentum, Sall.: eo ...
per-cupio , ere, sehr wünschen, sehr gern wollen, ... ... sunt vel maxime humanissimi, Gell. 13, 17 (16), 1: quamquam ego percupiam omnino te nosse, Augustin. epist. 28, 1.
polliceor , citus sum, ērī (por = pro u. liceor ... ... diligenter memoriae mandetis, Cic. Quinct. 36: docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, Cic. Quinct. 60. – b) v ...
prō-nūntio , āvī, ātum, āre, hermelden, hersagen, ... ... reducerent: secunda Hortensii, ut etc., Cic.: Lentulus (consul) sententiam Calidii pronuntiaturum se omnino negavit, Caes. – B) als jurist. t. t.: a) ...
fīnitimus (finitumus), a, um (finis), angrenzend, benachbart, ... ... finitima dialecticorum scientia, Cic.: finitima et propinqua vitia, Cornif. rhet.: sunt finitima omnino, sed tamen differunt aliquid, Cic. – m. Dat., eius nomen finitimum ...
uter-libet , utra-libet, utrum-libet, wer von beiden ... ... utrolibet modo curatum est, Cels.: si utrumlibet esset liberum, Quint.: si parti utrilibet omnino alteram detrahas, natura etiam sine doctrina multum valebit, Quint. 2, 19, ...
per-stringo , strīnxī, strictum, ere, I) fest zusammenziehen, ... ... Pompejus für ihn etwas Verletzendes gehabt hätten, Cic.: octies tortus (servus), nullum omnino verbum, quo dominus perstringeretur, emisit, wodurch der Herr betroffen (dem H. ...
Buchempfehlung
Strindbergs autobiografischer Roman beschreibt seine schwersten Jahre von 1894 bis 1896, die »Infernokrise«. Von seiner zweiten Frau, Frida Uhl, getrennt leidet der Autor in Paris unter Angstzuständen, Verfolgungswahn und hegt Selbstmordabsichten. Er unternimmt alchimistische Versuche und verfällt den mystischen Betrachtungen Emanuel Swedenborgs. Visionen und Hysterien wechseln sich ab und verwischen die Grenze zwischen Genie und Wahnsinn.
146 Seiten, 9.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro