Online-Bibliothek

... bei vorhergeh. Negation m. folg. donec (so lange als), nec umquam Syracusas quieturas, donec quidquam externorum auxiliorum aut in urbe aut in exercitu suo esset, Liv.: übtr., nec umquam, donec sanguinis nominisque Barcini quisquam supersit, quietura Romana foedera? Liv. – ...

a-spicio (ad-spicio), spēxī, spectum, ere (ad u ... ... b) prägn., wieder zu sehen bekommen, wiedersehen, o pater, en umquam aspiciam te? Plaut. trin. 589: o rus, quando ego te aspiciam? ...

af-ficio (ad-ficio), fēcī, fectum, ere (ad u ... ... viderint, Cic.: magno dolore affici, sehr mißvergnügt werden, Caes.: affirmo neminem umquam tantā calamitate affectum esse, von solchen Leiden betroffen worden sei, Cic.: ...

mentior , tītus sum, tīrī ( von mens, wie partior ... ... usw., Lucan. – β) übtr., v. Lebl., in quibus nihil umquam immensa et infinita vetustas mentita sit, Cic. – 2) prägn.: a ...

pōstulo , āvī, ātum, āre (posco), etw. von jmd. ... ... fr.: sibi totius belli imperium, Caes.: Tiberio tribuniciam potestatem, Tac.: non quicquam umquam nisi honestum et rectum alter ab altero postulabit, Cic.: Scandilius postulare de conventu ...

as-surgo (ad-surgo), surrēxī, surrēctum, ere, sich ... ... erheben, -erstehen, -sich erholen, neque, ex quo semel fuerit aeger, umquam non modo visum in publico, sed ne assurrexisse quidem ex morbo multorumque ...

cor-rigo , rēxī, rēctum, ere (con u. rego), ... ... bezug auf den Numerus der Rede), Cic.: moral., tu ut umquam te corrigas? Cic.: lapsus aetatis tirocinio postea se correxit, Ps. Cic. ...

dē-cipio , cēpī, ceptum, ere (de u. capio), ... ... – m. in u. Abl., cogitata dicebat ita, ut in nullo umquam verbo eum memoria deceperit, Sen. contr. 1. praef. § 18. – ...

re-sisto , stitī, ere, I) stehen bleiben, ... ... u. Liv.: beata vita resistet extra fores limenque carceris, Cic.: negabat se umquam cum Curione restitisse, sei stehen geblieben, um mit ihm zu sprechen, habe ...

1. prōrsus (altlat. prossus, prōsus), Adv. (pro ... ... de deo Socr. 3. – b) hinfort, qui invident, ne umquam eorum quisquam invideat prosus commodis, Plaut. most. 307. – c) ...

commodē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... . respondere, Plaut.: loqui lepide et commode, Plaut. (vgl. numquam commodius umquam erum audivi loqui, Ter.): facis c., quod etc., es ist mir ...

2. ap-pello (ad-pello), pulī, pulsum, ere, ... ... furchtsam, wie einer Klippe für deine Begierde (Lernbegierde), genähert, Cic.: nec tuas umquam rationes ad eos scopulos appulisses, ad quos etc., Cic. – β) ...

sānctus , a, um, PAdi. (v. sancio), I) ... ... Val. Max.: mores, Iuven.: coniunx, Verg.: mulier sancti pudoris, Tibull.: nulla umquam res publica nec maior nec sanctior, Liv.: quod (genus orationis) quo fuerit ...

im-memor , oris (in u. memor), uneingedenk, ... ... pristini decoris, Curt.: nec Romanarum rerum imm., Cic.: haud illa sui imm. umquam, keinen Augenblick die Besonnenheit verlierend, Val. Flacc.: offensarum et inimicitiarum imm ...

dē-sisto , stitī, stitum, ere, sich von etw. hinwegstellen ... ... Verg. Aen. 10, 441. – m. Dat. (poet.), haud umquam iusto mea cura labori destitit, Stat. Theb. 5, 273. – m ...

pōculum , ī, n. (vgl. πέ-πωκ&# ... ... ) poculo bibat, Sen.: bibit in aureis semper poculis, Treb. Poll.: nec umquam in uno convivio ex uno vino duo pocula bibit, Treb. Poll.: poscunt ...

ē-nūntio , āvī, ātum, āre, I) mitteilen, berichten ... ... rem Helvetiis per indicium, Caes.: Ciceroni dolum per Fulviam, Sall.: nam equidem nullo umquam periculo compellar, quae reticenda accepi, haec ad profanos enuntiare, Apul.: m. ...

fulguro , āvī, ātum, āre (fulgur), I) intr.: A) ... ... proximus hydrochoi fulguret Oarion, Catull. 66, 94 (al. fulgeret): fulgurat in nullo umquam verius dicta vis eloquentiae, Plin. nat. hist. praef. § 5. – ...

assecla (adsecla) u. assecula (adsecula), ae, m ... ... potentissimorum contumaciam non tuli, ferrem huius asseculae, Cic.: vos humili asseculae, vos indulgebitis umquam cultori, Iuven.: asseclam esse praetoris, im Gefolge des Pr. sein, ...

as-pello , pulī, pulsum, ere (abs u. pello), ... ... longe a leto aspellor, Cic. poët. Tusc. 2, 25: neque eum potuisse umquam ab hac me aspellere, Ter. heaut. 261: metum alci, vertreiben, ...