... Pacuv. fr.: homo corpore brevis, Suet: iudex brevior, Cic.: frons, schmale, Mart.: ... ... brevi, Afran. com. 196): brevi post, brevi deinde, Liv.: brevi antequam moreretur, Gell.: aber ... ... . Nam aut e longa est et tribus brevibus, aut e totidem brevibus et longa, Cic. – v. ...
brevio , āvī, ātum, āre (brevis), kurz machen, kürzen, verkürzen, I) ... ... kurz aussprechen, syllabam, Quint. 12, 10, 57: producta breviare, Ggstz. brevia producere, Hier. in ep. ad Tit. 3, 9. ...
brevitās , ātis, f. (brevis), die Kürze, ... ... die Kürze, brevitas et celeritas syllabarum, Cic.: brevitas pedum (Ggstz. proceritas), ... ... se breves putent esse, longissimi sint, Cic.: brevitati servire, Cic.: brevitatis causā od. gratiā, ...
... Kürze, mit wenig Worten, alqd summatim breviterque describere, Cic.: simpliciter breviterque dicere, Cic.: rem br. narrare, ... ... quod ego pluribus verbis, illi brevius (dixerunt), Cic. – agam quam brevissime potero, Cic.: de alqa re dicere brevissime (Ggstz. fuse ...
bibrevis (bis u. brevis), rein lat. für dibrachys, aus zwei kurzen Silben bestehend, pes, Diom. 475, 9 u. 476, 4.
ab-brevio , āre, I) abkürzen, reduzieren, Spät. – II) übtr., reduzieren = schwächen, Eccl.
per-brevis , e, sehr od. ... ... (Brief), Cic. ep.: aevum, Liv.: perbrevi tempore, u. bl. perbrevi, in sehr kurzer Zeit, Cic.: perbrevi postea, ganz kurz nachher, Cic.
breviātor , ōris, m. (brevio), I) der Abkürzer, Epitomator, Oros. 1, 8 ... ... . 1, 2, 4. – II) der Verfertiger eines breviarium (s.d.W.), Novell. 105, 2, 4.
breviātim , Adv. (brevio), in abgekürzter Weise, kurz, Isid. de off. eccl. 2, 23, 5.
breviātio , ōnis, f. (brevio), die Abkürzung, Augustin. ep. 199, 20.
sub-brevis , e, etwas kurz, Plin. 21, 43.
breviārius , a, um (brevis), kurz gefaßt, zusammengezogen, rationes, ... ... 26. – subst., breviārium , ī, n., ein kurzes Verzeichnis, eine kurze Übersicht, ein ... ... imperii, Staatsinventarium, statistische Übersicht, Suet.: totius culturae, Suet.: officiorum omnium breviaria, Suet.
breviculus , a, um (Demin. v. brevis), etwas kurz, -klein, I) eig.: homo, Plaut. merc. 639: coturnicum pinnae, Fronto de eloqu. 1. p. 146, 16 N.: grabatulus, Apul. met. 1, ...
brevi manu , scripturā brevi.
abbreviātor , ōris, m. (abbrevio), einer der abkürzt = der aus einem Schriftsteller einen Auszug macht, alcis, Spät.
abbreviātio , ōnis, f. (abbrevio), die Abkürzung, Umrechnung, Eccl.
perbreviter , Adv. (perbrevis), sehr kurz, Cic. de or. 2, 235 u. de dom. 40.
breviloquium , ī, n. (brevis u. loquor), die gedrängte, kurze Rede, Prisc. 7, 46. Fulg. mitol. 1. praef. p. 15, 6 H. Serv. Verg. Aen. 1, 561. Schol. Vindob. in ...
breviloquēns , quentis (brevis u. loquor), sich (in der Rede) kurz fassend, Cic. ad Att. 7, 20 in.
breviloquentia , ae, f. (breviloquens), die Kürze im Ausdruck, Cic. bei Gell. 12, 2, 7.
Buchempfehlung
»Zwar der Weise wählt nicht sein Geschicke; Doch er wendet Elend selbst zum Glücke. Fällt der Himmel, er kann Weise decken, Aber nicht schrecken.« Aus »Die Tugend« von Albrecht von Haller
130 Seiten, 7.80 Euro