scītātor , ōris, m. (scitor), der Erforscher, Amm. 22, 8, 10 G.
licitātor , ōris, m. (licitor), der in Auktionen Bietende, Cic. de dom. 115. Vgl. Gloss. II, 464, 22 ›licitator, ὑπερθεματιστής (der Überbieter)‹.
excitātor , ōris, m. (excito), I) der Erwecker, übtr., Ermunterer, mentium, Prud. cath. 1, 3. – II) der Anfacher, exc. cinerum, Iulian. bei Augustin. c. sec. resp. ...
recitātor , ōris, m. (recito), der Vorleser, a) von Dokumenten bei gerichtl. Verhandlungen, Cic. de inv. 2, 139. – b) selbstgeschaffener wissenschaftlicher Werke, Hor., Sen. u.a.
incitātor , ōris, m. (incito), der Anreizer, Aufhetzer, Fronto ... ... N. Amm. 28, 1, 51. Prud. perist. 10, 67: alio incitatore, Ggstz. suā sponte, Cypr. epist. 20, 3.
suscitātor , ōris, m. (suscito), der Erwecker, Tert. adv ... ... 14 u. 207, 1 a. Eccl.: Ggstz. nec mortuorum suscitator, sed vivorum avocator (Abrufer aus dem Leben), Tert. de carn. ...
concitātor , ōris, m. (concito), I) der Aufreger, Aufwiegler, tabernariorum, Cic. de domo 13: absol., Sen. de ira, 3, 2, 3. – II) der Erreger = Anstifter, seditionis, Cic.: ...
circitātor , ōris, m. = circitor, Gloss. III, 149, 30. Vgl. A. Funk in Wölfflins Archiv 8, 373.
citātōrium , ī, n. (citare), die Vorladung vor Gericht, Cod. Theod. 6, 28, 5.
illicitātor , ōris, m. (in u. licitor), der Scheinkäufer, der nur zum Schein auf etwas bietet, um einen andern Käufer höher zu treiben, Cic. de off. 3, 61; ep. 7, 2, 1; vgl. Paul ...
scīscitātor , ōris, m. (sciscitor), der Nachforscher, Untersucher, delicatae urinae, Mart. 3, 82, 16. – in geistiger Beziehung, minutissimus artium, Amm. 22, 16, 16: absol., Prud. cath. 7, 193.
exercitātor , ōris, m. (exercito), der Lehrmeister in etw., Plin. 23, 121: agilitatis, Plin. 35, 136.
sollicitātor , ōris, m. (sollicito), I) der Reizer zur Wollust, der Verführer, alienarum nuptiarum (fremder Frauen), ICt.: so auch absol. bei Sen. contr. 2, 15, 3. – II) der ...
pollicitātor , ōris, m. (pollicitor), der Versprecher, Verheißer, Corp. inscr. Lat. 8, 2353. Tert. adv. Iud. 1. u.a. Eccl.
resuscitātor , ōris, m. (resuscito), der Wiedererwecker von den Toten, Tert. de res. carn. 57. Augustin. serm. 125, 2.
excitātōrius , a, um (excito), anregend, ermunternd, exc. quidam labores, Augustin. epist. 26, 2.
exercitātōrius , a, um (exercito), zur Übung gehörig, basilica, Exerzierhaus, Corp. inscr. Lat. 7, 965.
Erreger , concitator; concitor. – Erregerin , concitatrix. – Erregung , concitatio. – commotio (Gemütsbewegung).
Vorleser , anagnôstês (ἀναγνώστης), rein lat. lector (im allg.). – recitator (der etwas laut u. mit genauer Wiederholung des Textes herliest, vorträgt, ...
āvocātor , ōris, m. (avoco), der Abrufer, nec mortuorum suscitator, sed vivorum avocator, Tert. carn. Christ. 5 extr.
Buchempfehlung
Die vordergründig glückliche Ehe von Albertine und Fridolin verbirgt die ungestillten erotischen Begierden der beiden Partner, die sich in nächtlichen Eskapaden entladen. Schnitzlers Ergriffenheit von der Triebnatur des Menschen begleitet ihn seit seiner frühen Bekanntschaft mit Sigmund Freud, dessen Lehre er in seinem Werk literarisch spiegelt. Die Traumnovelle wurde 1999 unter dem Titel »Eyes Wide Shut« von Stanley Kubrick verfilmt.
64 Seiten, 4.80 Euro