nimis , Adv. (aus ne u. ... ... n. dixi, Plin. pan.: non nimis, Cic., od. haud nimis, Liv., nicht allzusehr, d ... ... Genet., insidiarum, Cic. – nimis est mit folg. Infin., si nimis est legisse duos, Mart ...
exanimis , e u. (gew.) exanimus , a, um (ex ... ... u.a.: artus, Ov.: aspexit matrem exanimem, Tac.: decĭdit (columba) exanimis, Verg. – poet., favillae, ausgelöscht, Stat.: hiems, Sturm ...
in-animis , e (in u. anima), I) hauchlos, nicht wehend, venti, Apul. met. 1, 3. – II) leblos, gefühllos, fast entseelt, v. Pers., Apul. met. 1, 14 u. 25 ...
ūnanimis , e, s. ūnanimus.
prae-nimis , Adv., allzusehr, nescio quid hoc praenimis plebeium (gewöhnlich) sit, Gell. 19, 10, 9.
bonanimis , is, m., einer, der gutes Mutes ist, Gloss. II, 566, 41.
ūnianimis , e, s. ūnanimus.
sēmianimis , e, u. sēmianimus , a, um (semi u. anima), nur noch halbbeseelt = schon halbentseelt, halblebendig, halbtot, anguis semianimus, Cic. poët.: corpora semianima, Liv.: semianimes oculi, Enn.: semianimes digiti, Verg.: semianimem ...
longanimis , e (longus u. animus) = μακρόθυμος (Gloss.), langmütig, Vulg. psalm. 102, 8 u.a. Eccl. Not. Tir. 27, 67 a .
māgnanimis , e (magnus u. animus), hochherzig, Tert. de patient. 12. Claud. Mam. de stat. anim. 1, 20 (Migne p. 722 liest zweimal magnanimus).
multanimis , e (multus u. animus), geistreich, Corp. inscr. Lat. 5, 1863, 11.
aequanimis , e (aequus u. animus), nachsichtig, Hermae Past. 2, 12, 1.
pusillanimis , e, u. pusillanimus , a, um (pusillus u. animus), kleinmütig, Eccl.
minimissimus , a, um, s. parvus /.
1. bardus , a, um ( von βραδύς, s. ... ... , auch dummdreist, stulti, stolidi, fatui, bardi, Plaut.: nimis audax nimisque bardus barbarus, Caecil. com. fr.: Zopyrus stupidum esse Socratem dixit et bardum ...
tot , I) eig.: mortuus (gestorben). – exanimis. exanimus (entseelt). – exsanguis (ohne Blut, erblaßt). – inanimus (von Natur ohne Leben, unbelebt, Ggstz. animal). – vitā et sensu carens (von Natur ohne Leben u. ...
artē , Adv. m. Compar. u. Superl. ( ... ... (Ggstz. laxe), arte colligare manus, Plaut. (u. so nimis arte colligor, Naev. com. fr.): arte boves ad stipites religare ...
Maße , kommt nur in Verbindung mit Präpositionen, Pronominen u. Adjektiven ... ... (überdas gehörige Maß hinaus); maiorem in modum (über das gewöhnliche Maß); nimis (zu sehr, zu viel); admodum (ausnehmend, mehr, als man ...
... ignis calet, Cic.: aqua calet, Plaut.: nimis calet urceus, Plaut.: quartam iam totus in horam sol calet, Auson.: ... ... fieberhafter Aufregung ist), ignaviter aliquid faciam? Hirt. in Cic. ep.: animis calentibus, Quint.: animus calens (sc. irā), Stat.: calet libido irati ...
allzu , nimis. nimium (zu sehr, zu ... ... A., nimium (Ggstz. parum). – Adv. nimis. nimium (Ggstz. parum). – a. ist ungesund, ne quid nimis!: a. in eine Sache tun, ...
Buchempfehlung
Das bahnbrechende Stück für das naturalistische Drama soll den Zuschauer »in ein Stück Leben wie durch ein Fenster« blicken lassen. Arno Holz, der »die Familie Selicke« 1889 gemeinsam mit seinem Freund Johannes Schlaf geschrieben hat, beschreibt konsequent naturalistisch, durchgehend im Dialekt der Nordberliner Arbeiterviertel, der Holz aus eigener Erfahrung sehr vertraut ist, einen Weihnachtsabend der 1890er Jahre im kleinbürgerlich-proletarischen Milieu.
58 Seiten, 4.80 Euro