Stadtvolk , vulgus urbanum; multitudo urbana; plebs urbana od. oppidana. – Stadtwache , excubiae urbis.
impositus , Abl. ū, m. (impono), das Darauflegen, impubium impositu, Plin. 28, 41.
auflösbar , dissolubilis; od. umschr. qui (quae, quod) solvi od. dissolvi potest.
excubātor = excubitor, Vigil. Trident. epist. 2, 3.
accubātio , falsche Lesart für accubitio, w.s.
Kubikzahl , cubus. – kubisch , cubĭcus.
Tagewache , excubiae. – Tagewerk , s. Tagwerk.
cuviculum , ī, n., s. cubiculum /.
cocolobis ( cocolubis ), is, f., s. coccolobis.
cubuculum , s. cubiculum.
zweiellig , duorum cubitorum.
1. coniūnctus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... . coniungo), verbunden, 1) räumlich verbunden, zusammenhängend, bubilia, Vitr.: possessiones, ICt.: supercilia c., zusammengewachsene, Suet.: coniunctis digitis ...
hospitālis , e (hospes), I) zu den Gästen od. Gastfreunden gehörig, Gast-, Gastfreunds-, cubiculum, Liv.: deversorium, Liv. beneficia, Liv.: aves, die einem Gaste vorgesetzt werden, Varro: sedes, wo einer als Gast ist, Cic.: ...
cotīdiānus (cottidiānus), a, um (cotidie), I) alltäglich, ... ... Plin.: contentio, Caes.: epistulae, Cic.: conviva, Afran. fr.: convictus, Vopisc.: cubiculum, Cels.: cultus atque victus, Cic.: exercitatio, Caes.: experimenta, Quint.: hostis ...
... ) von Sachen etc.: suspiciosus. suspec tus (verdächtig). – dubius (zweifelhaft). – anceps (schwankend, mißlich). – periculosus ( ... ... lubricus (schlüpfrig, d. i. unsicher). – b. Lage, res dubiae, ambiguae (zweifelhafte); res angustae. angustiae ...
argūmentor , ātus sum, ārī (argumentum), I) intr. Beweise anführen, durch Gründe dartun, quid porro argumenter, qua de re dubitare nemo possit? Cic.: quid argumentamur, quo pecunia pervenerit? Cic.: nec iure ...
zweideutig , ambiguus (eig., eine zwei- u. mehrfache Deutung ... ... ingenium, fides). – anceps (doppelsinnig, z.B. oraculum, responsum). – dubius (zweifelhaft, unbestimmt); verb. dubius et quasi duplex (z.B. verba). – flexiloquus (zweideutig redend); ...
colligātio (conligātio), ōnis, f. (colligare), die Verbindung ... ... . operis, Val. Max. 8, 14, 6: inter quattuor vero (elementa) insolubilis colligatio est, Macr. somn. Scip. 1, 6, 28: Plur. ...
mutmaßlich , qui, quae, quod coniecturā prospici od. provideri ... ... Mutmaßung erkennen kann). – der m. Thronerbe, in spem imperii genitus: haud dubius regni heres. – Adv .coniecturā; quantum coniectare licet. – m ...
... ambiguus (was eine zwei- oder mehrfache Deutung zuläßt, zweideutig). – dubius (dessen Sinn zweifelhaft übh. ist). – d. Worte, verba ambigua, verba dubia et quasi duplicia; verba dubiae significationis. – Adv. ambigue (z.B. dicere). ...
Buchempfehlung
Stifters späte Erzählung ist stark autobiografisch geprägt. Anhand der Geschichte des jungen Malers Roderer, der in seiner fanatischen Arbeitswut sich vom Leben abwendet und erst durch die Liebe zu Susanna zu einem befriedigenden Dasein findet, parodiert Stifter seinen eigenen Umgang mit dem problematischen Verhältnis von Kunst und bürgerlicher Existenz. Ein heiterer, gelassener Text eines altersweisen Erzählers.
52 Seiten, 4.80 Euro