sēstertius , a, um (semis-tertius), dritthalb, I) ... ... : ut quae maxima inter nos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestimanda sint, Sen. ep. 95, 59. – b) amplo sestertio, für ...
dīstīnctio , ōnis, f. (distinguo), I) die Absonderung ... ... , Cic.: quae distinctio sit inter ea, quae gignantur, et inter ea, quae sint semper eadem, Cic.: volucrum prima d. pedibus maxime constat, Plin. – ...
crēdibilis , e, Adi. m. Compar. (credo), ... ... ea commemorem, quae nisi iis qui videre nemini credibilia sunt, Sall.: narrationes credibiles sint, Cic.: credibilis erit narratio ante omnia, si etc., Quint.: an credibile ...
supplicium , iī, n. (supplex), das »Niederknien«, sowohl zum ... ... .: supplicium sumere virgis, Cic.: supplicium expromere in alqm, Cic.: cur tot supplicia sint in improbos more maiorum constituta? Cic.: supplicium adhibere, Cic.: omni supplicio cruciare ...
Etymologie , orīgo (Abstammung eines Wortes; von mehreren auch Plur. ... ... – etymologisieren , in enodandis nominibus laborare. – studiose exquirere, unde verba sint ducta. – scrutari origines verborum od. nominum. inquirere originem verborum ( ...
in-honestus , a, um, I) unehrenhaft, entehrend, unrühmlich ... ... v. Pers., homo, Ter. eun. 357: quam inhonestae (virgines) solae sint domi, ibid. 938. – II) unanständig, unsittlich, schändlich, ...
1. contemptus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... vox potest esse contemptior, quam Milonis Crotoniatae? Cic.: nihil contemptius neque infirmius, si sint, qui contemnant, Liv. – contemptissimae escae et potiones, Cic.: contemptissima inopia, ...
pedisequus (altlat. pedisecus), a, um (*peda = griech ... ... , iuris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adiunxisti, Cic.: divitiae, quae virtutis pedisequae sint, Cornif. rhet. – übtr., clamore pedisequorum nostrorum, unseres Nachtrabs unter ...
frequentia , ae, f. (frequens), I) die zahlreiche ... ... mich die F. überlaufen, Cic.: Ggstz., miscenda tamen ista et alternanda sint, solitudo (Einsamkeit) et frequentia (Geselligkeit), Sen. de tranqu. ...
vēndibilis , e (vendo), I) was sich leicht verkaufen läßt, ... ... 174), oratio, Cic.: puella, bekannt u. beliebt bei anderen, Ov.: sint illa vendibiliora, mögen sich besser empfehlen, Cic.
sicherlich , certe (gewiß). – sine dubio (ohne Zweifel). – auch durch certum habeo mit folg. Akk. u. Infin. (ich weiß ... ... . sicherl. sind dir die täglichen Briefe lästig, non dubito, quin tibi odiosae sint epistulae cotidianae).
com-prehendo (zsgzg. com-prēndo) , prehendī (prēndī), ... ... begreifen, in hanc formulam omnia iudicia legitima, omnia officia domestica conclusa et comprehensa sint, Cic.: quae omnia senatus decretis comprehensa et comprobata sunt, Vell.: quae omnia ...
necessārius , a, um (necesse), I) unumgänglich, unvermeidlich, ... ... necessaria ad proficiscendum, Caes. b. G. 1, 39, 3: omnia, quae sint ad vivendum necessaria, Cic. de off. 1, 11. – m. ...
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... eorum aes alienum patiebatur, Nep.: sive illa (mala) ante provisa et exspectata sint sive inveteraverint, Cic.: cum autem hic fervor concitatioque animi inveteraverit, Cic.: ut ...
cōnstitūtio , ōnis, f. (constituo), die Hinstellung, ... ... constitutiones, Frontin. aqu.: tabulae aereae, in quibus publicae constitutiones incīduntur, Plin.: quae sint in litibus constitutiones, Arnob. – β) des Kaisers, c. nostra, ...
in-discrētus , a, um (in u. discerno), I) ungetrennt, unzertrennlich, caput, Plin.: agricultura, Varro: sed meā quidem sententiā iuncta ista ... ... (verworren, verwirrt) sunt diversissimis artibus, ut quicquid mundus muliebris vocabatur, sarcinae viriles sint, Sen.
continenter , Adv. (continens), I) zusammenhängend, a) ... ... in Albano monte biduum c. lapidibus pluit, Liv.: ante rem gestam quae facta sint, c. us que ad ipsum negotium, Cic. – II) an sich ...
trānscursus , ūs, m. (transcurro), I) eig.: 1) ... ... kurze Vortrag, die kurze Berührung, quanto omnia transcursu dicenda sint, Vell.: in transcursu, Vell., Plin. u.a.
articulātim , Adv. (articulatus), I) eig., gliederweise, stückweise, membra dividere, Poët. trag. fr.: iste homo articulatim te concīdit, ... ... Punkt für Punkt und eingehend, Cic.: pleraeque definitiones non facile perspiciuntur, nisi articulatim sint explicatae, Varr. LL.
pragmatisch , in Beziehungen wie: pr. Geschichte (Pragmatismus), *ea ... ... qui res gestas non simpliciter, sed ita narrat, ut simul unde singula eventa orta sint et quomodo cohaereant domonstret: ein pr. Blick, *illa in causis rerum ...
Buchempfehlung
Noch in der Berufungsphase zum Schulrat veröffentlicht Stifter 1853 seine Sammlung von sechs Erzählungen »Bunte Steine«. In der berühmten Vorrede bekennt er, Dichtung sei für ihn nach der Religion das Höchste auf Erden. Das sanfte Gesetz des natürlichen Lebens schwebt über der idyllischen Welt seiner Erzählungen, in denen überraschende Gefahren und ausweglose Situationen lauern, denen nur durch das sittlich Notwendige zu entkommen ist.
230 Seiten, 9.60 Euro
Buchempfehlung
Biedermeier - das klingt in heutigen Ohren nach langweiligem Spießertum, nach geschmacklosen rosa Teetässchen in Wohnzimmern, die aussehen wie Puppenstuben und in denen es irgendwie nach »Omma« riecht. Zu Recht. Aber nicht nur. Biedermeier ist auch die Zeit einer zarten Literatur der Flucht ins Idyll, des Rückzuges ins private Glück und der Tugenden. Die Menschen im Europa nach Napoleon hatten die Nase voll von großen neuen Ideen, das aufstrebende Bürgertum forderte und entwickelte eine eigene Kunst und Kultur für sich, die unabhängig von feudaler Großmannssucht bestehen sollte. Für den dritten Band hat Michael Holzinger neun weitere Meistererzählungen aus dem Biedermeier zusammengefasst.
444 Seiten, 19.80 Euro