equa

[2442] equa, ae, f. (equus), die Stute (Ggstz. equus), Scriptt. r. r. u.a.: equae pullus, Füllen, Lucr.: equae nobiles, Iustin.: nobilium equarum greges, [2442] Ov.: greges nobilissimarum equarum abigere, Cic. – / Dat. u. Abl. gew. equis, zB. Varro r. r. 2, 1, 19. Col. 6, 37, 9: equabus bei Pallad . 4, 13. § 1 u. 5. Serv. Verg. georg. 3, 268 (zweimal). Cod. Iust. 11, 75, 1. Greg. M. epist. 12, 34 extr. Vgl. Prisc. 7, 10. Cledon. 11, 14 K.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 2442-2443.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: