lanarius

[550] lānārius, a, um (lana), zur Wolle gehörig, Woll-, lan. herba, Seifenkraut, Plin. 24. 168: dass. lan. radix, Colum. 11, 2, 35: lan. carminator, Wollkrempler, Corp. inscr. Lat. 11, 1031. – subst., a) lānārius, iī, m. = εριοργός (Gloss.), der Wollarbeiter Arnob. 2, 38. Firm. math. 8, 19 (wo viell. zu lesen lanarium structorem). Corp. inscr. Lat. 6, 9490 u. 31898; 9, 826; 12, 4480 4481: lanarius coactiliarius, ein Filzarbeiter, Corp. inscr. Lat. 6, 9494: lan. pectinarius, ein Wollkrempler, Corp. inscr. Lat. 5, 4501, 3: lanariorum collegium, Romanelli top. 3. p. 64: lanarii et fullones, Hieron. epist. 53, 6. – b) lānāria, ae, f., die Wollspinnerei, Corp. inscr. Lat. 9, 2226 (Plur.).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 550.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien:
Ähnliche Einträge in anderen Lexika