laniena

[554] laniēna, ae, f. (lanius), I) die Fleischbank, Plaut. Epid. 199. Varro LL. 8, 55. Varro sat. Men. 456. Liv. 44, 16, 10. Tert. de anim. 33: verb. tabernae lanienae, *Varro de vit. P. R. 2. fr. 12 (bei Non. 532, 20) nach Ritschls Vermutung. – II) die Zerfleischung, Verstümmelung, lan. Hippocratica, die Metzelei der Wundärzte, Prud. perist. 10, 498: lan. carnificinae (Genet.), Apul. met. 4, 24: atrocissima virilitatis lan., ibid. 7, 25: vicariam pro me lanienam susceptare, sich statt meiner verstümmeln lassen, ibid. 2, 30: tot caedium (al. civium) lanienam cruenter exercere, ibid. 3, 3: destinatae lanienae cultros acuere, ibid. 8, 31: omni lanienā excruciari, Amm. 29, 1, 44: lanienam imminentem fugā vitare studui, Apul. met. 9, 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 554.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: