loquaculus

[702] loquāculus, a, um (Demin. v. loquax), etwas geschwätzig, Lucr. 4, 1157 (1165).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 702.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: