mensurabilis

[881] mēnsūrābilis, e (mensuro), meßbar, Prud. apoth. 813. Vulg. psalm. 38, 6. Claud. Mam. de stat. anim. 2, 4, 2. – Adv. mēnsūrābiliter, Augustin. spec. 20. Hygin. de limit. p. 181, 15.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 881.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: