millenarius

[922] mīllēnārius, a, um (milleni), tausend enthaltend, numerus, Augustin. de civ. dei 20, 7, 2. p. 421, 4 D2. Prisc. de fig. num. 6, 27. p. 415, 16 K. (auch Varro LL. 9, 82 nach Scioppius' Vermutung): dux lanceariorum, Cassiod. hist. eccl. 6, 35.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 922.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: