modulator

[968] modulātor, ōris, m. (modulor), der bei etw. den gehörigen Rhythmus beobachtet, vocis et [968] cantus, Tonsetzer, Tonmeister, Musikus, Colum. 1. prooem. § 3: omnis voculae melleus m., Apul. flor. 4. p. 4, 20 Kr.: u. absol., cantor tamen atque optumus est m., Hor. sat. 1, 3, 130.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 968-969.
Lizenz:
Faksimiles:
968 | 969
Kategorien: