monosyllabos

[996] monosyllabos, on, u. us, a, um (μονοσύλλαβος), einsilbig, vox, Mart. Cap.: dividuum Betae monosyllabon Italicum B, Auson. – subst., monosyllabum, ī, n., ein einsilbiges Wort, Mart. Cap. 5. § 520; oft im Plur., Quint., Auson. u. Gramm.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 996.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: