murtatus

[1064] murtātus (myrtātus), a, um (v. murtus), mit Myrten od. Myrtenbeeren gewürzt, subst., murtātum, ī, n. (sc. farcimen), eine Art Würste, j. ital. mortadella, italienische Mettwurst, Varro LL. 5, 110. Plin. 15, 118.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1064.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: