murteta

[1064] murtēta (myrtēta), ae, f. = murtetum, Plaut. vidul. fr. X III. Stud. (bei Prisc. 4, 12).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1064.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: