negotiosus

[1133] negōtiōsus, a, um (negotium), voller Geschäfte, geschäftig, tätig, a) v. Pers.: prudentissimus quisque maxime negotiosus erat, Sall. Cat. 8, 5: negotiosi eramus nos nostris (in) negotiis, Plaut. merc. 191: negotiosissimus vir, Augustin. epist. 153, 1: subst., negotiosi, Geschäftsleute, Tac. dial. 7. – b) v. Lebl.: provincia n. et molesta, Cic. Mur. 18: dies, Geschäftstage, Werktage (Ggstz. sacri), Tac. ann. 13, 41 extr.: cogitatio, Gedanke an Geschäfte, Cels. 4, 32 (25): nil moror negotiosum mihi esse tergum, ich mag meinem R. keine Händel (Schläge) zuziehen, Plaut. mil. 447: quid (est) clementiā [1133] remissius, quid crudelitate negotiosius? Sen. de ira 2, 13, 2: cura atque opera negotiosissima, Augustin. epist. 169, 1.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1133-1134.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: