ninguidus

[1163] ninguidus, a, um (ninguis), I) voller Schnee, Auson. ep. 24, 68 u. 124. Prud. apoth. 729. – II) übtr., wie Schnee vom Himmel fallend, cibus (von dem Manna der Israeliten), Prud. cath. 5, 97.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1163.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: