[1237] ob-armo, āvī, ātum, āre, gegen den Feind bewaffnen, dextras securi, Hor. carm. 4, 4, 21: clipeo filium, Auson. epigr. 23 (25), 1: in speciem proelii manus, Apul. met. 8, 16: contra me manus impias, Apul. met. 9, 1 in. – übtr., oculi obarmati ad vigilias, Apul. met. 2, 25 in.