praemorior

[1862] praemorior, mortuus sum, morī, vor der Zeit-, frühzeitig sterben, absterben, v. Pers., aut ego praemoriar aut etc., Ov.: v. Körper u. dessen Gliedern, nec defectum et praemortuum corpus est, Sen.: parte eā corporis velut praemortuā, Suet.: nostra tamen iacuere velut praemortua membra, Ov. – übtr., praemortui iam est pudoris, sein Schamgefühl ist schon ganz erstorben, Liv. 3, 72, 5: iam praemortuae vires, Ps. Quint. decl.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 1862.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: