[2726] sonāns, antis, PAdi. (sono), tönend, schallend, fidiculae numerose (taktmäßig) sonantes, Cic. de nat. deor. 2, 22: concha, schmetternde, Ov. met. 1, 333: meatus animae sonantior et gravior erat, Plin. ep. 6, 16, 13: von Worten, ut sint alia (verba) sonantiora, volltönender, Cic. part. or. 17; u. so Plin. ep. 7, 12, 4: v. Buchstaben, ex quibus (litteris) aliae sunt insonae (stumme), semisonantes (Halbvokale) aliae, pars sonantes (Vokale), Apul. de mund. 20.